هوش مصنوعی: من به چشمان او دل غمگینی را سپردم، غافل از اینکه عشقش همانند می، زود شیشه‌ی دل را می‌شکند.

هوش مصنوعی: ای مدعی، تلاش کن؛ زیرا عشق همواره زیبایی را با قدرت و پابندی خود نگه داشته است.

هوش مصنوعی: به تماشای زیبایی‌ها در بیستون بپرداز و به یاد داشته باش که جذابیت و نیکی اگر از عمق وجود باشد، می‌تواند ریشه‌های خود را در هر سختی و سنگی همچون دل سنگی ببیند و نفوذ کند.

هوش مصنوعی: فرهاد چگونه می‌تواند از کار خود لذت ببرد در حالی که دلش درد دارد و زخم‌های سنگ را تحمل می‌کند؟

هوش مصنوعی: امشب روشنایی ماه را ببین که چقدر از غم لایی شده است، زیرا ما شیشه را در آغوش نگرفته‌ایم.