غزل شمارهٔ ۲۲
از تو نوشت و داد دل آرمیده را
غم نامه های شسته و صد ره دریده را
شادم که در تپیدن خاصی فکنده ام
هر ذره از وجود دل آرمیده را
الماس ریزه کس نخرد در دیار عشق
کانجا به توتیا نبود صلح دیده را
آورده ام به کف سر زلفی که بر دلم
شب کرده صبح عافیتی نادمیده را
عرفی به زیر تیع مشو مضطرب که هست
اجری دگر ، شهیدِ به خون در تپیده را
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از تو نوشت و داد دل آرمیده را
غم نامه های شسته و صد ره دریده را
هوش مصنوعی: شخصی از تو نوشته و دل آرامش را پر از غم کرده است، او نامههایی را که غمگین و آکنده از درد هستند، برای تو فرستاده و بارها در این راه رنج کشیده است.
شادم که در تپیدن خاصی فکنده ام
هر ذره از وجود دل آرمیده را
هوش مصنوعی: من خوشحالم که هر بخش از وجودم را که خوابیده بود، در یک تپش خاصی به حرکت درآوردهام.
الماس ریزه کس نخرد در دیار عشق
کانجا به توتیا نبود صلح دیده را
هوش مصنوعی: در سرزمین عشق، حتی کوچکترین ذرات الماس نیز هیچ ارزشی ندارند، زیرا در آنجا صلح و آرامش چشمها وجود ندارد و هیچ چیز نمیتواند جایگزین آن شود.
آورده ام به کف سر زلفی که بر دلم
شب کرده صبح عافیتی نادمیده را
هوش مصنوعی: من موهای جذابی را به دست آوردهام که شب را بر دلم حاکم کرده، در حالی که صبحی از آرامش هنوز به فکر نرسیده است.
عرفی به زیر تیع مشو مضطرب که هست
اجری دگر ، شهیدِ به خون در تپیده را
هوش مصنوعی: به زیر سایه طرز فکر دیگران نرو و مضطرب نباش، زیرا پاداشی دیگر در انتظار است، مانند شهیدی که در خون خود غرق شده است.
حاشیه ها
1391/03/28 14:05
صورت صحیح مصرع آخر چنین است :
اجری دگر شهید به خون ناتپیده را
لطفا اصلاح شود
1403/01/01 00:04
سیدمحمد جهانشاهی
شهید به خون ناتپیده ، با زهر مسموم شده است؟
1397/09/23 15:11
یکی بودم
بیت آخر مصراع اول
عربی به زیر تیع
تیع اشتباهه باید تیغ باشه
1403/01/31 23:03
سیدمحمد جهانشاهی
اجری دگر ، شهیدِ به خون در تپیده را