هوش مصنوعی: هر لحظه خواسته‌ای جدید به سراغم می‌آید و مرا به خاطر درد و رنجی که دارم، رسوا می‌کند.

هوش مصنوعی: بگو بوی گل را بسوزان تا نتوانم بوی دوست را استشمام کنم، زیرا بوی دوستی که به من داده‌اند، به قدری قوی است که دیگر نمی‌توانم بوی دیگر را احساس کنم.

هوش مصنوعی: من به شمع طور مشتاقم و هر لحظه شوقی در من ایجاد می‌شود که مرا به سوی نور دیگری می‌کشاند.

هوش مصنوعی: هر بار که من به یاد او می افتم و از او صحبت می کنم، نیازمند یادآوری دوستان دیگر می شوم.

هوش مصنوعی: به دنبال نغمه‌های خوب و دلنشین باش و به آواز زاغ که نغمه‌ای ناخوشایند است گوش نده، زیرا دوستانت مانند بلبلان هستند و همیشه در حال زیبایی و شادی‌اند.