عرفیغزل شمارهٔ ۱۲
عشق کو تا در بیابان جنون آرد مرا
تشنه سازد، بر لب دریای خون آرد مرا
در می طامات خوش لایعلقم، مطرب کجاست
تا به هوش از نغمه های ارغنون آرد مرا
در بهشتم کن خدایا تا نمانم شرمسار
تا که از شرم گنه دوزخ برون آرد مرا
می رود اندیشه ام در کعبه از دیر مغان
می برد باری نمی دانم که چون آرد مرا
گر بنالم عرفی از عقل و خرد معذور دار
من به این وادی نه خود آیم، جنون آرد مرا
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: الف. رسته
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
عشق کو تا در بیابان جنون آرد مرا
تشنه سازد، بر لب دریای خون آرد مرا
هوش مصنوعی: عشق کجاست که مرا در دنیای دیوانگی بیاورد و تشنه‌ام کند، و به کناره دریای سرخ که پر از خون است برساند؟
در می طامات خوش لایعلقم، مطرب کجاست
تا به هوش از نغمه های ارغنون آرد مرا
هوش مصنوعی: در شراب لذت‌بخش غرق شده‌ام، و به دنبال آوازخوانم که با نغمه‌های دلنوازش مرا از خواب غفلت بیرون بیاورد.
در بهشتم کن خدایا تا نمانم شرمسار
تا که از شرم گنه دوزخ برون آرد مرا
هوش مصنوعی: خدایا، مرا در بهشت قرار ده تا از شرم آلودگی گناه در عذاب دوزخ رهایی یابم.
می رود اندیشه ام در کعبه از دیر مغان
می برد باری نمی دانم که چون آرد مرا
هوش مصنوعی: افکار و ذهن من به کعبه می‌رود، در حالی که از می‌خانه مغان می‌آید. بار سنگینی را به دوش می‌کشد و نمی‌دانم چگونه مرا به آنجا می‌برد.
گر بنالم عرفی از عقل و خرد معذور دار
من به این وادی نه خود آیم، جنون آرد مرا
هوش مصنوعی: اگر در اینجا از عقل و خرد شکایت کنم، تو باید مرا در این مسیر عذر بدهی؛ چون من به اینجا نیامده‌ام، جنون مرا به اینجا کشانده است.
حاشیه ها
1395/02/18 19:05
مرتضی
با سلام. در بیت دوم، مصرع اول لایعلقم اشتباه است. لایعقلم درست است. جای قاف و لام جابجا شده است.
1397/11/31 12:01
طاهر بازگیر
با سلام
اشکال در املای کلمات مصرع اول بیت دوم
لطفاً لایعقلم رو اصلاح بفرمایید