هوش مصنوعی: من هیچ امیدی به آنچه می‌خواهم ندارم، ولی امیدوارم که تو با رحمتت به من توجه کنی و مرا از ناامیدی نجات دهی، زیرا تو عشق و وجود خالص منی.

هوش مصنوعی: تا به حال من فکرهای بی‌اساسش را پیش او به آتش انداخته‌ام، نوشته‌ام را.

هوش مصنوعی: از آن حجاب کنار رفت و به این خاطر، از این خانه، دشمنی با خودم بیرون می‌آید. تا کی باید جان محبوب من این‌گونه آسیب ببیند؟

هوش مصنوعی: گفت‌وگوهای دل نگران و آشفته‌ام را بی‌فایده ندان، زیرا در آن‌ها نشانه‌ای از هوش و دقت وجود دارد که مرا به خود جذب کرده است.

هوش مصنوعی: گریه از شادی و لذت ناشی می‌شود، زیرا اگر نه، دلیلی ندارد که یعقوب به خاطر یوسف اشک بریزد، در حالی که یوسف در دل او است.

هوش مصنوعی: هر لحظه زیبایی و ناز و عشوه می‌خواهد، اما از روی شرم و ادب، زیبایی و شخصیت محبوب من را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر دلم ناشکیبا شود، عیبی بر او نگذار، زیرا ناپایداری لازمه‌ی بهبود حال من است.