هوش مصنوعی: از آسمان و زمین ناگهان خبری خوش رسید که خورشید زمین، ماه آسمان را به پیشواز آمده است.

هوش مصنوعی: پرچم دسته‌ای از حکومت به سمت قبله رسید و پرنده‌ای که نماد اوج سعادت است، به آشیانه‌اش آمد.

هوش مصنوعی: این دو حرکت از شدت عظمت و بزرگی خود، باعث شده‌اند که تمامی تاریخ‌ها در جهان به جوهره و حقیقت خود نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: در ابتدا، ره‌سپاری پیشوای دین، از کعبه به مدینه بود که با کمال محبت و ارتباط عمیق میان روح و جان انجام گرفت.

هوش مصنوعی: دومین بازگشت افتخار زمان و مرگ، از سلطنت به تخت شاهی خوشبخت آمد.

هوش مصنوعی: شاه به اوج قدرت و عظمت خود رسید و همه عالم اعلام کردند که مقام و کرسی او به آسمان‌ها رسیده است.

هوش مصنوعی: زاقصای ملک دوران پس از بازگشت می‌گوید که زمان جوانی و خوشی‌ها به پایان رسیده و واقعیت‌ها آشکار شده‌اند.

هوش مصنوعی: آسمان گفت که بگذار از مدح روزگار بگوییم و بگو که خورشید به سمت مرکز آسمان رسیده است.

هوش مصنوعی: جهان می‌گوید که نه، بگو که جان جهان به پایان رسیده و دیگر در وجود جهانی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من این را شنیدم و گفتم که اگر هدف ستایش است، همین کافی است که بگویی بزرگترین خداوند آمده است.

هوش مصنوعی: بگو این زمان، زمان بزرگ‌منشی و قدرت است که در آن، خاک‌نشینان و فقرا نیز به مقام و منزلت انسانی دست یافته‌اند و دل‌ها و جان‌ها به آرامش می‌رسند.

هوش مصنوعی: هر بار که او قدمی برمی‌داشت، به زمان می‌گفت که خوشبختی و شادابی به سراغش آمده است.

هوش مصنوعی: زمانی که به دیاری می‌روم، به زمین می‌گویم که به من احترام بگذارد و مانند تاجی بر سرم گذاشته شود، همان‌طور که بر سر ستاره‌های فاخر می‌نشیند.

هوش مصنوعی: درون فضای آسمان، به خاطر ورودش، از زمین تا آسمان می‌گویم که آسمان پدیدار شد.

هوش مصنوعی: نام تو چنان بلند و با ارزش است که مانند تاجی بر سر شعر و نظم می‌درخشد. تو را به خوبی می‌ستایم و از وجودت خوشنودم.

هوش مصنوعی: بیا و به پیشواز روزگاری خوش بیا که از امیدی بهتر و پربارتر از بهشت برخوردار خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر در دل فردی آرزوی زیبایی طبیعت باشد، فصل بهار با خود تازگی و زندگی را خواهد آورد. و اگر امید به ثمر و میوه در دل داشته باشد، باغ و بوستان به او نعمت‌های خود را می‌دهد.

هوش مصنوعی: قلم نرم و خوش‌دست، استوار و دقیق است و با آن می‌توان زیبایی‌ها را به تصویر کشید و این نکته را به آسمان می‌گوید که خوشا به حال هلال ماه که به لحاظ شکل و زیبایی، شبیه به این قلم است.

هوش مصنوعی: آسمان بر تو دست نوازش گذاشت و به شش سمت (جهات) گفت خوش به حال این زمانه که زیر سایه و کنترل تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: حریم روضه تو مانند چمنی است که در آن آفتاب به شکل گل اقحوان در می‌آید.

هوش مصنوعی: تو هستی که از ابتدا، اندیشه‌ات به فکر سرنوشت گذشت و بر اساس آن، فرمانی صادر کردی که به وقوع پیوست.

هوش مصنوعی: آیا ستایش تو به طور طبیعی در دل شب شکل می‌گیرد، که گوش به دروازه دهان می‌سپارد؟

هوش مصنوعی: آیا خداوند به خاطر دعای تو، پرده‌ها را کنار نمی‌زند و خوشی را به سرعت به وجود نمی‌آورد؟ تا حدی که آن خوشی و زیبایی بر زبان جاری شود.

هوش مصنوعی: جهان به خلاف اراده تو به طرز شگفت‌انگیزی در حال حرکت است و در این روند، عمر جاودان به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: به امید باران، دو قدم به سمت گنجینه‌های ارزشمند حرکت کردم که تأثیر خوب کارهای تو در آن حس می‌شود.

هوش مصنوعی: از شدت غم و ناراحتی، نتوانستم چیزی بگویم و فقط لب گزیدم. ولی بعد از مدتی، رازهایی که در دل داشتم، ناگهان بر زبانم آمد.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو به تحرک درآمد و به قدری تحت تأثیر قرار گرفتم که زبانم به نزدیک درگاه آمد.

هوش مصنوعی: ای خداوند، تو از راز دل من باخبری. می‌خواهم به تو بگویم که دلم به خاطر غم‌هایم سنگین و پر درد شده است.

هوش مصنوعی: چه نیازی است که بگویم عرفی چه بر سرش آمده است، وقتی که ناگهان از هوس مرگ به سوی تاریکی رفت.

هوش مصنوعی: در این فاجعه بزرگ، زمانه‌ای که دلش سنگین است، به قدری گریان شده که از هر مو بر سر، خون جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: به قدری گریه‌های روحانی مرا تحت تأثیر قرار داد که دیگر نتوانستم به خواسته‌ها و آرزوهایم فکر کنم.

هوش مصنوعی: رهبر او بعد از مرگش به گونه‌ای شد که مرگش تاریک‌تر و غم‌انگیزتر از زندگی ابدی به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: او رفت و محبت تو را برای من باقی گذاشت، و این برای عقل به عنوان یک معماست، که تاوان آن زیان بود.

هوش مصنوعی: اما در مورد ویژگی‌های وحدت ارواح، همان چیزی که به نزد من آمد، همان است که قبلاً ذکر شد.

هوش مصنوعی: اگر بدانی که من از غروب آن خورشید چه گنجینه‌های خوشبختی و سعادت را از دست داده‌ام، متوجه عمق غمم خواهی شد.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که اگر در آن شب چراغ را گم کرده‌ام، نمی‌توانم آن زیان را با چیزی جبران کنم.

هوش مصنوعی: اگر بهار باغ من به قضا به بهشت برود، پس بهار این باغ بهشت به بوستان آمده است.

هوش مصنوعی: هر عروسی که در غم و اندوه به سر می‌برد و از شادی دور شده، حالا به درگاه شما آمده است تا تبریک بگوید.

هوش مصنوعی: همیشه انتظار می‌رود که از آسمان خبری به گوش برسد مبنی بر اینکه زمان یا شرایط خاصی فرا رسیده و تغییراتی اتفاق افتاده است.

هوش مصنوعی: از زمانه تو آسمان به خوبی باشد تا روز قیامت، چرا که در این دوران، زمان شکوه و عزت این رفت و زمان آن آمد.