هوش مصنوعی: جوانی و زیبایی به پایان رسیده، اما هنوز آثار جذابیت و زیبایی در آن سرزمین وجود دارد که همچنان در آنجا زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: من در حیرت هستم که چه چیزی می‌تواند تو را از این درد نجات دهد، در حالی که تو به وضوح نادانی و همچنان گمان می‌کنی که دانا هستی.

هوش مصنوعی: تو با نادانی خود، زندگی‌ات را به هم ریخته و از دانش بالایی بی‌بهره‌ای. تنها دردی که داری، صبر کردن است و بس.

هوش مصنوعی: اگر در آینه به صورت خود نگاه کنی و از زشت‌رویی‌ات خجالت بکشی، به شدت دچار ناراحتی خواهی شد و به عمق ناامیدی خواهی افتاد، وقتی که چشمانت را باز کنی.

هوش مصنوعی: دنیا برای تو ترتیب و تدارک مرگ را فراهم می‌کند، اما تو خودت از مقام و جایگاهت پایین نمی‌آیی.

هوش مصنوعی: تو در دل خود هزاران فریب و نیرنگ داری و در گوشه‌ای از علم و دانش خود، اگر برابری با حقیقت را نشان دهی، سایه‌ای از آن را به نمایش می‌گذاری.

هوش مصنوعی: شکستگی‌های دیگران همچنان وجود دارد، ولی تو سالمی و بر زندگی‌ات می‌افزایی.

هوش مصنوعی: نگو که تو مانند شیشه‌ای هستی که از سنگ در امان است، زیرا زمانه سنگ را در دست دارد و تو تنها نیکو و زیبا هستی.

هوش مصنوعی: آسمان به شکل تخم مرغی شبیه به پرنده‌ای افسانه‌ای است، حالا متوجه شو که تو در ادعاهای خود چه قدر بیهوده و بی‌پایه حرف می‌زنی.

هوش مصنوعی: اگر چشیدن تلخی غم را برای کسی آشنا کنی، ممکن است فکر کنم که از آرامش بدون غم بهتر است.

هوش مصنوعی: ای عروس زیبا که موهایت سپید شده، هنوز در زندگی من، روزهای سخت و پرهیاهو فرا نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر می‌گوید که همه‌ی خوشی‌ها و زیبایی‌ها در دنیا چیزی جز نزدیکی به دوست (خدا) نیستند. او به ما توصیه می‌کند که به دنبال لذت‌های دنیوی نباشیم و از چیزهایی که ما را از دوست دور می‌کنند، فاصله بگیریم. اگر کسی شور و شوقی برای دستیابی به هدف‌های عالی دارد، باید از وسوسه‌های دنیوی دوری کند و به جستجوی معانی بالاتر بپردازد.

هوش مصنوعی: در کودکی موهایت سفید شده و نادانی تو ناشی از هوس‌هایی است که در بهشت به آن دچار شده‌ای.

هوش مصنوعی: نگران و مراقب همه هستند که به وصال تو برسند، اما من تنها به خواسته‌ها و نیازهای خود توجه دارم.

هوش مصنوعی: به خاطر آن حساب که هر لحظه تغییری می‌کند، ممکن است قد بلندی همچون سرو را نبینی و سایه‌اش را نیز احساس نکنی.

هوش مصنوعی: تو بر اثر خیال و آرزوهایت مشکلات و عیوب خود را پنهان کرده‌ای، اما انسان‌های دانا و بصیر می‌توانند حقیقت تو را ببینند و متوجه عیب‌هایت شوند.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است که کسی که مقام پاکی و عصمت تو را می‌بیند، از تو دوری کند در حالی که تو در نقض قوانین و اصول صبر و بردباری قرار داری؟

هوش مصنوعی: چه بهانه‌های معقولی می‌توان برای پرهیز از گناه آورد، اما وقتی طعم شیرین لب‌های تو را بچشم، همه آن عذرها فراموش می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در روز قیامت، شکر فروش به قدری با ارزش و مهم باشد که تمام عرصه محشر تحت تأثیر او قرار گیرد، نشان از عظمت و اهمیت کار اوست. در این صورت، حتی مگس‌ها هم در آنجا به حضور او خواهند آمد.

هوش مصنوعی: به خودت سروسامان بده و تلاش کن تا به مقام دانش و علم برسی. چه فایده‌ای دارد که فقط به نادانی خود ادامه بدهی؟

هوش مصنوعی: عقل را به کار بگیر و از جنون و دیوانگی فاصله بگیر، زیرا این بهانه‌ها تو را از حقیقت دور می‌کند و نشانه‌ای از شیدایی و سرگردانی است.

هوش مصنوعی: عصا را در دست بگیر و با صدای بلند ذکر پیروزی را بگو و به جلو برو، زیرا او (آن دیگری) نمی‌تواند همت و توانایی تو را بشنود.

هوش مصنوعی: تو دو رویکرد در زندگی داری؛ یکی اینکه توبه کنی و از کارهای نادرستت برگردی و دیگری اینکه به بیهوده‌گویی و تلف کردن عمر مشغول باشی.

هوش مصنوعی: صحبت طولانی شد و داستان ادامه پیدا کرد، اما تا کی باید آن را بخوانم؟ اگر تو به سخن گوش می‌دهی، همین که خودت را روی خودت معرفی کنی کافی است.

هوش مصنوعی: اگر دوست داری بدانی که چطور هستی، به تو می‌گویم که به خودت نگاه کن؛ می‌بینی که چطور نسبت به خودت و دنیا احساس می‌کنی.