هوش مصنوعی: بیا که حال دلم را به هم می‌ریزد، حالتی که حتی چشم‌واره تو نتوانسته با کسی که مؤمن است، ایجاد کند.

هوش مصنوعی: تو با چشمانت رفتی و من در همان لحظه جان دادم، فریاد می‌زنم که بی تو من جان دادم و اینچنین به سادگی است.

هوش مصنوعی: آن کسی که به عشق و زیبایی تو دل بسته است، به خوبی می‌داند که وجود تو، مانند موجی از آب حیات، زندگی‌بخش و پرشور است.

هوش مصنوعی: غمزه و ناز تو، ای کسانی که دشمنی می‌ورزید، باعث می‌شود دو روز به عشق تو با ایمان و مسلمانی زندگی کنم.

هوش مصنوعی: حسن بر دلم ترحم نمی‌کند، انگار در زمان یوسف، هیچ زندانی وجود نداشت.

هوش مصنوعی: کسی گفت که برای آغاز دوباره‌ی کار، کلامی تازه و دلنشینی بیان کن که موجب شادابی و نو شدن شود.