هوش مصنوعی: اگر با گل و سوسن صحبت کنم و دست به چمن بزنم، می‌توانم خانه عاشقانه‌ای بسازم.

هوش مصنوعی: با ایجاد سر و صدا و ناله می‌کنم، راه شوق باز می‌شود، اما در دل ترسی را وارد می‌کنم که مانند دزدی به دل می‌نشیند.

هوش مصنوعی: اگر عبادت معشوق را ترک کنم و از خانقاه و عبادت دست کشم، به جای آن زنجیر را از گردن برهمن (کسی که به خداپرستی هندوها اعتقاد دارد) می‌اندازم.

هوش مصنوعی: شرم بر دروغگو که من می‌توانم با بیان شیوا و فصیح خود، تو را در سخن گفتن درمانده و لال کنم.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تاریکی را از بین ببرم و نور خورشید و ماه را به نمادی روشن و درخشان تبدیل کنم.

هوش مصنوعی: تلاش و کوشش من باعث سرازیر شدن ثمره‌ها و نعمت‌های زیادی شده است. مانند درخت طوبی که میوه‌هایش فراوان و خوشمزه‌اند. اما هنوز از این که میوه‌ای بر زمین بیاورم، احساس شرم می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از ذهن و تفکر خود به دست می‌آورم و شکل می‌دهم، دوباره به فکر و اندیشه‌ام بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: در دلم رازهایی نهفته است که به خاطر مصلحت، هرگز به زبان نمی‌آورم. می‌ترسم اگر آن‌ها را فاش کنم، ذهن ناآگاه کسی مرا به اشتباه بیاندازد.

هوش مصنوعی: هیچ کس بختش با او یار نیست که در صبح روزی مانند من، با آفتاب دست دوستی بیندازد و از آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: به دلیل فراوانی و شدت اتفاقات در میدان عشق، نتوانستم خود را پیدا کنم و احساساتم را به درستی بروز دهم.

هوش مصنوعی: من حاضر هستم که یک دلیل محکم برای کسی بیاورم، اما در عوض نمی‌توانم هزاران ادعای بی‌پایه و اساس را مطرح کنم.

هوش مصنوعی: آیینه نماینده واقعی خورشید است و هر دانه‌ای از گوهر که از درون مخزن بیرون بیاورم، نشان‌دهنده‌ی ارزش و زیبایی آن خواهد بود.

هوش مصنوعی: در زمانی که شرایط زندگی به سختی می‌گذرد و امیدها به ناامیدی تبدیل می‌شوند، با کمال میل به گوشه‌ای می‌روم و وجود خود را برای تحمل این دشواری‌ها آماده می‌کنم.

هوش مصنوعی: هر شب به دور هزار مکان پر از غم می‌گردم تا خودم را در زنجیره‌ای از ناله و اندوه قرار دهم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خواب آرامش به من ندهد، از غافلگیر شدن در میانهٔ میدان مشکلات، خود را به مکانی امن می‌برم.

هوش مصنوعی: باید برای دستیابی به موفقیت و تلاش، از تلاش و زحمتی که کشیده‌ام، بهره‌برداری کنم و از نیروی خورشید به ارزش‌ها و رویاهایم برسم.

هوش مصنوعی: اگر معشوق بخواهد و دلش بخواهد، می‌توانم با زیبایی و جذابیت، دل او را به دست آورم و او را به خود جلب کنم.

هوش مصنوعی: من ثروت و دارایی‌ام را در راهی می‌گذارم، اما با وجود این، هنوز نگرانم که در این کار نتوانم حتی کمترین سودی به دست بیاورم.

هوش مصنوعی: هر بار که دل مرا رنج می‌دهد و به درد می‌آید، به جای درمان آن با زخم‌ها، از زنجیرهای دین آزاد می‌شوم و از آن به عنوان ابزاری برای سامان دادن به خود استفاده می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خورشید بگو که بیاید و روشن کند، چون می‌خواهم کمند را دور گردن کسی بیندازم.

هوش مصنوعی: هر بار که چهره زیبای تو را در ذهنم می‌آورم، گلستان عشق از چشمانم به دامنم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هر بار که از عشق گل ناله‌ای می‌زنم، صدای بلبلان را به یاد می‌آورم که با نواهایشان به من پاسخ می‌دهند.

هوش مصنوعی: ای پرندگان با اراده، لطفاً کمک کنید تا من بتوانم این بلبل مقدس را به گلستان برسانم.

هوش مصنوعی: ای مهرشاد، تو باش که به کمال و Excellence رسیده‌ای، حالا بگو کجا می‌توانم وسیله‌ای پیدا کنم تا آن را به مخزن درآورم.