هوش مصنوعی: من و نشان دادن بی‌اعتباری عهدهای گذشته با یادآوری ویژگی‌های خوب عهد شاهزاده سلیم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که زمانه‌ای ناسازگار و بدخواه باعث به وجود آمدن شخصی شده که مانند آتش برای ابراهیم پیامبر، که در آتش نمی‌سوزد، به او آسیب نمی‌زند. در واقع، این شخص با وجود سختی‌ها و چالش‌ها، می‌تواند از خطرات عبور کند و به زندگی ادامه دهد.

هوش مصنوعی: صدای رعدآسا و شکوه او در دل وجود، قدرت کلام کلید و دریچه‌ای را که موسی با آن سخن می‌گفت، می‌شکند.

هوش مصنوعی: عهد و پیمان او بر اینکه عاملان فساد به خاطر رهایی از ترس، دیگر هدایت را رها کرده‌اند و از آن فاصله گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: فتنه‌ای خاموش شده که در خفا وجود دارد و ظلمی که به فراموشی سپرده شده است، همچون طبل پنهانی زیر فرشی در حال پنهان شدن است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دیدن بیمار برود، باید با انصاف و درستی عمل کند و حال او را طبق اصول مناسب و معتدل ارزیابی کند.

هوش مصنوعی: اگر آستینش را بالا بزند، تلاش او باعث می‌شود که امواج زمان حال و گذشته در هم تداخل کنند.

هوش مصنوعی: عظمت وجود تو در سایه حمایت شاه، باعث شده که سعادت همای را به دیگران آموزش دهد.

هوش مصنوعی: تمام آرزوها و خواسته‌ها به مانند امیدی است که در پذیرش دعا وجود دارد و تمام نعمت‌ها و فضل‌ها شبیه به اندیشه‌ای است که در ذهن انسان‌های سخاوتمند می‌گذرد.

هوش مصنوعی: حسود به زیبایی و ناز تو حسرت می‌برد، آنچنان که طمع‌کار در مقابل درگاهی پست و زشت احساس بیگانگی می‌کند.

هوش مصنوعی: احتمالاً به لطف و محبت تو، عشق به دل من بی‌حد و مرز می‌شود و در سایه‌ی عباشت، عشق و محبت به اوج می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر زمانه تمام فرزندانش را چون تو به دنیا می‌آورد، در این صورت همیشه ناگزیر از نازایی و بی‌فرزندی بود.

هوش مصنوعی: از وجود تو آنچنان نعمت‌هایی به وجود آمده که نه نیازی به جواهر داریم و نه به نقره.

هوش مصنوعی: زحمات و شکیبایی تو نگاه‌های دل‌ها را به خود جذب کرده است، به طوری که گناه نه امیدی به عفو دارد و نه ترسی از عذاب.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای با قدرت و توانایی بالا در حال پرواز است و به‌سوی مرتبه‌های بلند و شرافت می‌رود، در حالی که دام‌هایش را برای به‌دست آوردن مقام بزرگ و باعظمت آماده کرده است.

هوش مصنوعی: بهار وجود تو رایحه‌ای را در جهان پخش کرده که یادآور محبت پدر برای یک کودک یتیم است.

هوش مصنوعی: خداوند بزرگ، من دو بیت شعر در ستایش خود می‌سرایم که هیچ ذهن پاکی نمی‌تواند از آن پرهیز کند.

هوش مصنوعی: اگر دل و طبع من از اصالت خود باخبر شوند، به خاطر شرم خود از فخر کردن به نسبت و نژادشان پرهیز می‌کنند و در برابر یتیمان دست و دلباز نمی‌شوند.

هوش مصنوعی: طبیعت من مانند آبی زلال و پاک است، در حالی که هر طبیعت دیگری که خارج از این است، همچون آب داغ و ناگوار است.

هوش مصنوعی: ای عرفی، در این زمان دعا، از حواشی و سخنان بی‌معنا پرهیز کن و دستت را به سوی خداوند رحیم دراز کن.

هوش مصنوعی: همیشه تا زمانی که فرزند جمیله، در کنار پدرش در خانه باشد، مشکلی حل نخواهد شد.

هوش مصنوعی: عروس زمانه به سلیقه و حکم کوچکترین چیزها تا وقتی که خورشید در اوج خود است، مجاز و قابل قبول است. امید که این شاه و شاهزاده نیکوکار همیشه در صلح و آرامش باشند.