هوش مصنوعی: من از زندگی پر از غم و غصه خارج شدم و به سرعت از تو جدا شدم. اگر به دنبال من هستی، بدان که من رفته‌ام.

هوش مصنوعی: ای غم دنیا، از من دور شو که نمی‌خواهم به تو نزدیک شوم. من به سرعت می‌روم و نمی‌خواهم به آنچه تو به من می‌گویی برسم.

هوش مصنوعی: ای مردم، بگویید که من خوشحالم زیرا از دنیای مادی جدا شدم و به دنیای معنوی و روحانی پیوستم.

هوش مصنوعی: خداحافظ ای کسی که در درد و رنج به سر می‌بری، از بی‌هوشی دوست یاد می‌کنی، اکنون از خود به سوی می‌رهبان رفته‌ام.

هوش مصنوعی: به اندازه وسعت دشت عشق که محل قیامت است، با غم دل به سوی آن رفتم و خود را به این احساس تسلیم کردم.

هوش مصنوعی: درد و رنج همیشه همراه من بوده و با غصه و مشکلات در برابر من قرار دارند. تا اینکه به آرامش و سکون رسیدم و تسلیم این وضعیت شدم.

هوش مصنوعی: من آرزو دارم که در شب به گریه بیفتم، چرا که درد و غم به من سخت فشار می‌آورد. اشک‌های من مانند رگ‌های بارانی باز می‌شوند و در طوفان احساسات غرق می‌شوم.

هوش مصنوعی: من آرزوهای خود را از بین بردم و در عین حال رنج و درد را تحمل کردم و با وجود این همه سختی، باز هم به خوشگذرانی پرداختم. نه به کسی ظلم کردم و نه بر دیگران نیکی نمودم.

هوش مصنوعی: اگر همه جا عدالت برقرار باشد، قدرت را کم می‌خواهم، زیرا من از سرنوشت عبور کرده‌ام و در کنار سلیمان قدم برداشته‌ام.

هوش مصنوعی: همه را در حال سوگواری و افسوس بر زندگی دنیوی دیدم، به گونه‌ای که مانند افرادی که در یک مکان سوگواری هستند، چه از پیروان ادیان مختلف باشند و چه نه.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس راضی به کنترل نشد، اما من از خانه خدا تا در خانه بت، با سایه ایمان حرکت کردم.

هوش مصنوعی: اگر خضر نیست، تلاش کن و ادامه بده، چون من به دریا رسیدم و از مسیری که می‌دانستم رفتم.

هوش مصنوعی: با شوق و شادی به میخانه رفتم و مردم در آن‌جا عیب و نقص‌های مرا آشکار کردند. در حالی که با سر افراشته و افتخار به این مکان رفته بودم.

هوش مصنوعی: من در کجا هستم که سرنوشت من به چه سمتی می‌رود؟ من در راهی خوب پیش رفتم که نه به کفر افتادم و نه به ایمان محکم رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: خورشید طلوع کرد و بر سر من سایه‌ای از آرامش فراهم آورد. در خواب عدم، به یاد تو، ای جانانم، رفته‌ام.

هوش مصنوعی: تیغ من از آن نسخه جاودانه است که دیشب به حمله سپاه متنوع غم رفتم.

هوش مصنوعی: هر زمان که خبر خوشی درباره ناراحتی‌ام به گوشم می‌رسد، از درد و رنج خود فرار کرده و با شادابی و سرور به سمت آن می‌روم.

هوش مصنوعی: من فردی هستم که با تمام درد و رنج‌ها و به یاد مرگ، به سراغ شخصی رفتم که به عنوان جلاد شناخته می‌شود. با وجود این که می‌دانستم او چه کارهایی می‌تواند بکند، به منزلش رفتم.

هوش مصنوعی: من یک گوهر باارزش دارم که می‌توانی از من خریداری کنی، اما آن را به دیگران نشان نده و نفروش، چون من درهای زیادی را برای به دست آوردن آن یک گوهر گذرانده‌ام.