هوش مصنوعی: دل من مانند باغبانی است که عشق و حیرت را در گلستانی از زمان های دور پرورش می‌دهد. این باغ از زمان آغازین وجودش دروازه‌ای به بهشت و ازلی است و انتهای آن خیابانی بی‌پایان و ابدی به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: این باغ به قدری زیبا و دلپذیر است که هیچ گل‌چینی جرأت ندارد از آن گل‌ها بچیند، و برعکس، باغی که در آن خطر وجود دارد، خارچینی می‌کند تا از آسیب‌های زمانه در امان بماند.

هوش مصنوعی: گلی که به خاطر زیبایی‌اش انسان را شاد و خوشحال کند، شبیه به بهار است، نه گلی که به خاطر غم و ناراحتی‌اش، شاخ و برگش را در زمستان دچار اندوه کند.

هوش مصنوعی: اگر گلی از این باغ بچینی، با دقت و ظرافت این کار را انجام بده، چرا که روی گلبرگ‌های آن نقش‌هایی نوشته شده که مانند لوح محفوظ است و رازهایی در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: اگر کسی در این دنیا به مقام و اعتباری برسد، حتی اگر در شرایط سختی قرار گیرد، همچنان باید هم‌دل و هم‌نوا با دیگران باشد، مانند ماهی که در آسمان کنعان می‌تابد.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی در جشن عشق برای کسانی که در درون آن هستند چه چیزهایی نثار می‌شود؟ که آن‌ها درد و غم را بر سر کسانی که خارج از این بزم هستند، می‌ریزند.

هوش مصنوعی: در آغاز، ذره‌ای از دامن زمان را پراکنده کردم و اکنون می‌بینم که نام آن، عالم است و این نام در چشمان خاقانش جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دلم به شوق و زیبایی حوریان دلخوش شود و یا اگر مریم در لحظه‌ای زهر را می‌نوشد و از او چیز دیگری به‌دست می‌آید، در واقع این حس عجیب و شگفت‌انگیز را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: دل تو شکسته است و در کنار آن، زنجیر الماسش را برای خوشی و لذت در زندگی به کار نبر. دوشادوش درمان دل شکسته‌ات زندگی را سرشار از شادی کن.

هوش مصنوعی: دلهای آشفته را به خاطر می‌خوانند، زیرا در بازار عشق، کسی هست که خواهان و تهیه‌کننده‌ی پریشانی و بی‌نظمی در زلف‌هاست.

هوش مصنوعی: مسلمان واقعی کسی است که در وحدت و یکرنگی باشد و اگر به او توجه کنی، حتی به خاطر محبت و عشقش، از دلش خون می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به دنبال معلمی باش که در حکمت و دانش مهارت دارد و بتوانی در محیط آموزشش، معانی عمیق و اساسی را به راحتی یاد بگیری.

هوش مصنوعی: دلی که آباد است و شادابی را می‌طلبد، مانند قصرهایی است که در بهشت بنا شده‌اند، اما معمار آن، در عین زیبایی، خود خرابکاری‌هایی را به جا گذاشته است.

هوش مصنوعی: چشیدن نعمت و خوشی برای انسان‌های معنوی و عارفان حرام است، چرا که آن‌ها به معنای عمیق‌تری از زندگی دست یافته‌اند و نمی‌توانند تنها به لذت‌های زودگذر و مادی اکتفا کنند. آن‌ها نان گرم و محبت را با درک عمیق‌تری از عشق و دوستی درک می‌کنند، نه با تکیه به خوشی‌های بی‌پایه.

هوش مصنوعی: آنکه از بوی محبت عطسه می‌زند، کسی است که در زیر دامنش عود خوشبوی عافیت می‌سوزد.

هوش مصنوعی: نفس تو به طرز مؤمنان خوشحالی می‌کند، چرا که در دوران کودکی‌ات تحت تعلیم و تربیت قرار گرفتی، حتی در محیطی که کفر و disbelief حاکم بود.

هوش مصنوعی: وفا را از دوست بیاموز، چرا که در غم و اندوهی که بر سر شهیدان نازل می‌شود، لباس کعبه را سیاه می‌کند، یعنی وفاداری و همدردی با دوستان در زمان سختی‌ها و از دست دادن‌ها بسیار ارزشمند است.

هوش مصنوعی: دل را در مجلس کسی روشن کنید که زیبایی‌اش به قدری خیره‌کننده است که حتی شمع آفتاب هم در سایهٔ او محو می‌شود.

هوش مصنوعی: شاید بتوان درک و شناخت عمیق‌تری از این موضوع پیدا کرد، زیرا هنگامی که به آن نگاه کنی، احساساتی زیبا و دلنشین در اعماق وجودت ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دل تو از ایمان رنج می‌برد، باید به خاطرش بر کسانی که کفر و نفاق را ترویج می‌کنند، شدیداً Vigilant باشی و حرز و زره ایمان را بر بازوی خود محکم کنید.

هوش مصنوعی: در زمینه عشق، اگر کسی مانند کلیم (موسی) یا خلیل (ابراهیم) بیاید، بدون گریه و زاری نمی‌تواند تجربه واقعی این احساس را درک کند.

هوش مصنوعی: تنها در صورتی که زیبایی آفتاب ما را ببینند، می‌توانند با روح الله بخندند؛ در غیر این صورت، فقط می‌توانند اشک‌های او را مشاهده کنند یا او را در حال سوختن پیدا کنند.

هوش مصنوعی: کسی که در هر بار شادی به اندازه‌ای می‌میرد که مرگش شبیه به عزا و سوگ است، به هر گونه‌ای می‌تواند صاحب جشن عید قربان باشد.

هوش مصنوعی: کسی می‌تواند به وصل خورشید ما برسد که از زیبایی‌های سهیل، ماه و زهره برای جلب محبت او استفاده کند و در غیبت او، دلتنگی‌اش را نشان دهد.

هوش مصنوعی: دل را نثار کن به آن گوهری که می‌تواند صاحب سلطنت و شاهی شود، نه به آن گوهری که مرگ به راحتی آن را از دستانش بگیرد و از بین ببرد.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی و جاذبه‌اش نمایان شود، دیگر هیچ مانع و障فتی نمی‌تواند جلوی او را بگیرد؛ که آن لحظه، عرش و تخت و تمام زینت‌ها فقط به خاطر او ارزش پیدا می‌کند و به عنوان جایگاهی برای شهیدانش محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: از گنج عشق، جواهرات را در دامن خود بگیر و بدان که زمانی که دل را به تاریکی بیفکنند، این عشق بر ایمان او تأثیر خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: عشق و محبت به ما درس‌هایی عمیق و معنایی می‌آموزد، مانند گفته‌های افلاطون. آیا مطلبی وجود دارد که در آن کوچک‌ترین موضوع باعث شادی و خوشحالی شود، در حالی که موضوع بزرگ‌تر سبب غم و اندوه گردد؟

هوش مصنوعی: از عشق فریاد برمی‌خیزد که هر قلبی که به روشنایی ما زیبایی نداد و موهایش را بی‌زینت گذاشت، وای بر حالش.

هوش مصنوعی: کدام آرزو می‌تواند بر سفره‌ای بگذارد که خوشی و نعمتش به قدری زیاد است که بارها و بارها به ذهن ما نمی‌آید که در آنجا مهمان باشیم؟

هوش مصنوعی: این یاقوت من چقدر بی‌رنگ و بی‌ارزش است، در حالی که لعل خورشید زیبایی و رنگی را از معدن‌هایش به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر بدون قیمت و بهایی به دنبال ارزش هستم، به این خاطر است که در نهایت روزی خواهد رسید که این قطره را که به نظر ناچیز می‌آید، با دقت و اهمیت می‌بینی.

هوش مصنوعی: لب داوود به آرامی بر سینه من می‌نشیند و نغمه‌ای از دل تنگم برمی‌خیزد. به راستی، صدای آن نغمه، مانند آوایی غم‌انگیز، دور و بر لب‌هایم را پر می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من آرزوی شنیدن صدای دردناک و ناله را دارد و در عین حال زبانم طعم شیرین غم را احساس می‌کند. می‌خواهم لبانی داشته باشم که بتوانم با آن به استقبال صدای ناله‌ام بروم.

هوش مصنوعی: اگر تو سلامت را رها کنی، کسی بر تو تسلط پیدا خواهد کرد که در کشور دل‌های ویران فرمانروایی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگرچه دنیا با زهر و نیرنگ خود لباس و صدا دارد، اما اگر کافر درونم از حالتی لرزان به ایمان برسد، تمام این ظواهر را به زانو درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: کسی که دیوانگی و لذت از عبادت را تجربه نکرده باشد، من قول می‌دهم که او را در بهشت بگذارند، اما با این حال همچنان حسرت و محرومیت را به همراه خواهد داشت.

هوش مصنوعی: زلف موزون محبوبی به زیبایی در حرکتی نرم و دلپذیر می‌رقصد و باعث خجالت می‌شود، مانند اینکه زیبایی و جذابیت او در میدان عشق، دلی را به تپش درآورده و به شیفتگی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: برای اینکه در میدان مجازی به موفقیت برسی، باید از هر گونه نگرانی و سردرگمی دوری کنی و با اندیشه‌ای روشن و باهوش عمل کنی، چون من تجربه و رنگارنگی را به تو ارائه می‌دهم که می‌تواند به تو کمک کند.

هوش مصنوعی: امام شهر به عنوان راهنمای ما در لحظه‌های آخر زندگی، شهادت را بر زبان آورد و ایمانش را تبریک می‌گویم.

هوش مصنوعی: در کنار صفه، تو با حرکات رقصان و دلربا در حال حرکت هستی. ای درویش، به آرامی رفتار کن و حرکاتت را ملایم‌تر انجام بده، زیرا که با هر تلاطمی، نظم و آرامش را بهم می‌زنی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بدون عشق درباره منطق صحبت کند، حرف‌هایش فقط به صورت کلامی و بی‌فایده است، مانند شمارش فصل‌های یک کتاب درباره حیوانات بدون ارتباط عمیق یا فهم واقعی.

هوش مصنوعی: به آن مرشدی می بالم که با وضعت آشفته و نگران می‌خندد، در حالی که شیطان به گردنش زنجیر می‌زند. چه زنجیر عجیبی بر گردن اوست!

هوش مصنوعی: دنبال کننده مرشد ما به جبه‌ای با گلدوزی نیاز دارد، این خر عیسی است، باید پالانش را با رنگ‌های زیبا تزئین کنید.

هوش مصنوعی: اگر در میدان عشق خورشید را بیفکنند، آن وقت کسوف دائمی و همیشگی بر زمین خواهد افتاد، مثل سیل‌هایی که در بازی چوگان به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی می‌خواهی به آرامش دل ببخشایید؟ دل را آزاد کن تا از ارتفاعات عشق به زمین بیفتد و بسوزد.

هوش مصنوعی: به گوشه‌ای گوش کن و بیاموز از مجنونی که در لحظه‌های زندگی، با شعله‌ی درونش حرکتی پر جنب و جوش دارد و با طبعی رقصان به زندگی می‌نگرد.

هوش مصنوعی: من مانند دریای طوفانی و پرخروش هستم که قدرت خاصی دارم. در حالی که موج‌هایش به تلاطم می‌افتند، همزمان می‌تواند آرامش بخش و تسکین‌دهنده نیز باشد.

هوش مصنوعی: اگر افسار ظاهر را بگردانی، زیرا در این سرزمین، از کلاغ‌ها می‌آموزد که چگونه باید با ناز و نرمش مانند کبک حرکت کرد.

هوش مصنوعی: در باغی نشسته‌ام که تأثیر هوا باعث زیباتر شدن آن شده و پرنده‌ها به خاطر زیبایی این باغ به اینجا می‌آیند.

هوش مصنوعی: اگر طوفان در این دریای بی‌کران و آرامی که تسلیم است، سبک باشد، با اشک‌هایت می‌توانی در کشتی نفوذ کنی.

هوش مصنوعی: دل را با کار نیک و زیبا شاد کن و از گناه و نافرمانی دست بردار. هر کس به گناهش افتخار می‌کند، در واقع خود را در تله عصیان گرفتار کرده است.

هوش مصنوعی: به دنبال نوشیدنی گرانبها و شیرینی نباش، زیرا زیستگی و لذت واقعی از ریشه و سرچشمه‌ای دیگر به دست می‌آید. اگر کسی به حقیقت و زیبایی دست پیدا کند، مانند جامی از مرجان خواهد شد که از آن، گوارایی و شکوه می‌تراود.

هوش مصنوعی: بنوش آن شرابی که در آن، کفر و ایمان به‌طور همزمان در آیینه منعکس شوند و حتی امام و برهمن (دو شخصیت مذهبی مهم) در برابر آن حیران و گیج شوند.

هوش مصنوعی: بیا آن نوشیدنی را بخور که اگر بر چهره‌ات بریزی، تو را آزاد و شاداب کرده و به رقص در می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر دوستانت با تو تلخ هستند یا شیرین، بی‌توجه به این مسئله، دست از دین و دل پاک خودت بردار و به آرامش و خوشحالی ارزشمندتری فکر کن.

هوش مصنوعی: در جستجوی می و شراب در معبد مغ‌ها بودم که ناگهان خضر (شخصیتی mythical و حکیم) به دل‌های سنگی ضربه زد و کاسه آب حیات را آورد.

هوش مصنوعی: اگر به حرمت و احترام فکر کنی، بیا تا حکم و فرمان خدا را به تو نشان دهم، اما تو نباید این امر را به کسی که در مقام سلطنت است، نشان دهی.

هوش مصنوعی: شاه بزرگ و والامقامی که در دو قوس قرار دارد و به نام احمد، پیامبر اسلام، شناخته شده است. فرمان او بر پیشانی تقدیر نوشته شده و حاکمیت و قدرت او را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: شاهی که در دربار او خدمتگذاران با احترام و افتخار اطراف فرش ایوانش را آذین می‌کنند و با شادمانی در رخسار او گرد هم می‌آیند.

هوش مصنوعی: شخصی که در اوج قدرت و سلطنت است، به خاطر فقر روحی و درونی‌اش، وجود خود را فراموش کرده و غم و اندوه دنیا او را فراگرفته است.

هوش مصنوعی: پادشاهی که وقتی آماده شد، لباس مشخص سلطنتی‌اش را بر تن کرد و از بلندای آسمان به زمین آمد.

هوش مصنوعی: اگر در بهشت برای کسی نعمت‌های جاودان نوشته شود، آن‌گاه سواد از دیدگان پنهان می‌شود و با قلم رضوان نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: در مرحله‌ای که نوشیدنی بر نوشیدنی از لب دانش می‌ریزد، بال پرنده‌ای که به اولین جوهر مگس مربوط می‌شود نیز در حال پرواز است.

هوش مصنوعی: نسیم رحمت خداوند هنگامی که گرد و غبار نادانی را برطرف می‌کند، زیبایی و خلوص علم را مانند آئینه نشان می‌دهد و این نشان دهنده عذاب و عواقب نادانی است.

هوش مصنوعی: اگر یک نویسنده با هوش، حتی کمترین نشانه‌ای از علم را در دست داشته باشد، می‌تواند به‌وسیله آن، دانشی عمیق مانند علم افلاطون را به شاگرد نادانش منتقل کند.

هوش مصنوعی: به بزرگی و قداست علی در کاخ سلطنت اشاره شده است، جایی که او مقام و منزلت خاصی دارد و حتی جبرئیل نیز در محضر او حاضر می‌شود. این بیان نشان‌دهنده عظمت و احترام او در میان فرشتگان و انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: جهانی که تحت حمایت و نعمت اوست، در آغوش خود دارد، و در این دنیا، پرنده‌ای مانند هدهد به روح سلیمانش افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: بهشتی مانند باغی زیبا دارد که هر لحظه از درخت طوبی تاجی برای او می‌چینند تا به عنوان بازیچه‌ای از ریحان استفاده کند.

هوش مصنوعی: محبت و عشق به حقیقت تا حدی عمیق و نافذ است که حتی زخم‌هایی که از این احساس به وجود می‌آید، خود را به وضوح نشان نمی‌دهند و انسان را از لذت آن عشق محروم نمی‌کنند. در واقع، شدت احساسات آن‌قدر زیاد است که اثرات منفی آن دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: کسی که از سفره‌ ناامید و نافرمان دیگران بهره‌مند شود، دوزخ از آتش، عذاب را برای او خواهد فرستاد.

هوش مصنوعی: گل به عنوان نماد رحمت و بخشش در طبیعت، خود را آزادانه در باغی که از خصلت‌های مختلف برخوردار است، می‌روید. این زیبایی و نعمت قابل مشاهده است، اما درک عمق آن برای بسیاری دشوار است.

هوش مصنوعی: هر بار که عتاب و خشم او بروز می‌کند، به مانند تندبادی است که خاک مرگ را به‌اهتزاز درمی‌آورد، گویی که از آب خضر (نماد زندگی و جوانی) به حرکت و جنبش در می‌آید.

هوش مصنوعی: نعمت و بخشش او مانند ابری است که در دشت ناامیدی، گل آرزوها را با آب باران خود می‌رواند و از یأس و ناامیدی می‌کاهد.

هوش مصنوعی: عظمت تو باعث می‌شود که هر گناهی به محو و نابودی برسد و هر نامه‌ای که با نام خدا شروع شود، از زیبایی و ارزش خاصی برخوردار گردد.

هوش مصنوعی: نعمت بزرگی است که تو به انسان‌ها رویی نشان دادی که مثل آینه‌ای از جمال خداوند است و این زیبایی که در خود دارد، پیش از این در پوشش و نقابی پنهان بود.

هوش مصنوعی: کسی که از باغ محبت تو با چشمانش گل‌های زیبا و خارهای دردناک را می‌چید، باید نوشت که باغبان بهشت، باغ طوبی را به او هدیه داده است و گل‌هایش را می‌افشاند.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، بر عرفی رحم کن و به او محبت کن، زیرا ممکن است همچون باغی که به خاطر باران بهاری پژمرده شده، دلسرد و بی‌روح گردد.

هوش مصنوعی: دهان او مانند چشمه‌ای از زهر است، بنابراین دروازه‌ای بگشا که لذت و شیرینی به ارمغان آورد و میوه‌های نیکویی را از بخشش‌های او نصیب کند.

هوش مصنوعی: از شدت تأثری که از هر تار موی او به دل می‌رسد، چنان حالتی پدید آمده که خون دل از قلبش به بالا می‌جوشد و بر گردن او حلقه می‌زند.

هوش مصنوعی: دل او به آسمان‌ها و ملکوت متمایل است و من می‌دانم که زمانی که از این دنیا برود، می‌توان گفت که او مسلمان است.

هوش مصنوعی: دل من برای سرگردانی‌های این شخص گمراه می‌سوزد. دیگر بیشتر از این او را در دل بی‌راهه‌اش رها نکن.

هوش مصنوعی: من اگر کالا و دارایی‌ام در دل نگه‌دارم، ضرر می‌بینم؛ بنابراین، آن را از دل بیرون می‌ریزم تا از نقصان آن رها شوم.

هوش مصنوعی: حکیم در اینجا به وضوح سخنانش را بیان می‌کند و اشاره می‌کند که افلاطون، که یک فیلسوف بزرگ و مشهور بود، در واقع به نوعی از عرفان و معرفت وابسته است و شیراز را به عنوان مرکز این نوع دانایی و تفکر معرفی می‌کند. به عبارتی، شیراز به عنوان مکانی مهم و تأثیرگذار در فرهنگ و علم شناخته شده است.

هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که عیسی (پیامبر) خواسته‌ای داشت، خاقانی از نسیم صبح خواسته بود تا به یاری او برخواست. حالا من بشارت او را برایش فرستادم.

هوش مصنوعی: این عبارت به این معناست که هیچ چیز به سادگی نمی‌تواند از یک نقطه آغازین به سمت بی‌نهایت و بی‌زمان حرکت کند؛ به طوری که اگر به عبارتی در نظر گرفته شود، هیچ‌گاه نمی‌تواند در خود دچار افت یا شکست شود.

هوش مصنوعی: در شرق می‌روم و از این می‌ترسم که ناگهان روح انوری به خاطر تنگدستی، پیغام و نامه‌ای از خراسان بیاورد.

هوش مصنوعی: اگر کسی در جستجوی رابطه‌ای میان انوری و عرفی باشد، باید داستان و حکایت شب ماه را عرضه کند که تابش آن، گویای زیبایی و درخشندگی این دو شاعر است.

هوش مصنوعی: اگر کسی این داستان را نشنیده است، بعد از اینکه از شکر و شیرینی صحبت کردی، حالت یوسف را برایش توصیف کن و به برادرانش اشاره کن.

هوش مصنوعی: لباسی از آوازه و شهرت بر دوش نام خود انداختم تا در روز قیامت، فراموشی نتواند آن را از من بگیرد.

هوش مصنوعی: من به باغ نظم خود افتخار می‌کنم، چرا که مانند کس دیگری نیست که عطر موهای پیامبر خدا را داشته باشد.

هوش مصنوعی: بگذار باد از من دور کند کسی را که به خاطر حسادت، عیوبش را فاش می‌کند، اما در عین حال با زبانی شیرین و دلنشین، به او شمشیر می‌زند.

هوش مصنوعی: من با تمام وجود او را خریدم، آیا درست است که به خاطر تایید و قضاوت سطحی دیگران او را بفروشم؟

هوش مصنوعی: اگر تو بتوانی از من بگیری، حتی یک چیز بی‌ارزش را هم بسیار باارزش به حساب می‌آورم. اما اگر بخواهم به آسمان و زیبایی‌هایش نگاه کنم، آنها را بسیار ارزان‌تر از آنچه هستند، می‌شمارم.

هوش مصنوعی: قیمت واقعی آب را تو خوب می‌دانی، زیرا هم زنده و شاداب است و هم از چشمه‌ی صاف و زلال می‌آید. این آب، مانند آب حیوانی نیست که اسکندر از لب چشمه دورش کند.

هوش مصنوعی: بزرگی خدا را شکر که این نخل به وجود آمده که با اشک و عواطف زیرکانه پرورش یافته و بدون هیچ گونه فشاری، گل‌های زیبا و معانی عمیق را از شاخه‌هایش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: شمار جواهرها و صفات خوب آنقدر زیاد است که هیچ وصفی نمی‌تواند به درستی بیانش کند. فقط این کافی است که اهل عرفان او را با عنوان "عمان الجواهر" یاد کرده‌اند.