هوش مصنوعی: در زمانه ما، کسی که به زندگی خوبی دست یافته و به آرامش رسیده، معمولاً از مسائل دنیوی و مادی عقب مانده است؛ در عوض، کسی که دارای امکانات مادی است، ممکن است آرامش و آسایش روحی نداشته باشد. این دو جنبه زندگی به طور معمول با یکدیگر هماهنگ نیستند.

هوش مصنوعی: پیام‌رسانی در همه‌جا فریاد می‌زند که درد و رنج بی‌پولی و تنگدستی درمانی ندارد.

هوش مصنوعی: سخاوت و بخشش مانند جان شیرین است، اما کسی که دارای ثروت نیست، در حقیقت جان و روحی ندارد.

هوش مصنوعی: در این زمانه، آن‌قدر کمبود آب گسترش یافته که حتی بهرام، که معروف به شجاعت و جنگاوری است، در تیرکمانش آب ندارد.

هوش مصنوعی: در میهمانی عیسی، به خاطر کمبود نان، تنها یک نان در سفره‌ی آسمان وجود دارد و چیزی بیشتر نیست.

هوش مصنوعی: هنر و استعداد در کجا می‌تواند وجود داشته باشد وقتی که حضرت عیسی به آسمان رفت و تنها چیزی که داشت یک نان بود.

هوش مصنوعی: به دنبال مرواریدهای گرانبها نباش، چون بهاندازه فقر و تنگدستی حتی سفال هم در صدف دریای عمان نداریم.

هوش مصنوعی: من سخنانی از دیگران نقل می‌کنم و این گفتگو از من برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: عرفی از نبود ثروت و امکانات به قدری خوشحال و سرشار از شادی است که گویی ایمان و اعتقادی به بزرگی و عظمت ندارد.

هوش مصنوعی: این لذت‌های محدود و ناچیز به خاطر نادرستی‌ها و فسادهایی است که وجود دارد و اگر نه، حقی که باید به آن پرداخت همیشه پایانی ندارد.

هوش مصنوعی: راه نعمت و خوشبختی به اشتباه رفته است، در حالی که لطف و رحمت الهی هیچ محدودیتی ندارد و نیازی به در و دربان ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ فرد پاکدامنی را پیدا نخواهی کرد که در دلش آلودگی به گناه وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: کدام زن بی‌خبر و بی‌توجه است که بر کارهای تو پی ببرد در حالی که پوشش و حجابش را رعایت نکرده است؟

هوش مصنوعی: بوی معطر می به قدری قوی و فراوان بود که حتی راهی به چشمه حیات نداشت.

هوش مصنوعی: آن‌ها آن‌قدر در نافرمانی غرق شده‌اند که حتی جهنم هم از غم تنهایی شیطان بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: کسی که در کارش خلاقیت و مهارت دارد، نباید نگران باشد که دیگران چه چیزهایی ندارند یا چه کمبودهایی دارند. او باید بر روی هنر و توانایی‌های خود تمرکز کند و نه بر نقص‌های دیگران.

هوش مصنوعی: عمل انسان نتیجه‌ای دارد و روزی مردم بر اساس آن عمل تامین می‌شود. هیچ‌کس نمی‌تواند به خواسته‌های خود به تنهایی وابسته باشد، زیرا آن‌ها قدرت جان را ندارند.

هوش مصنوعی: چرا کسی باید دلسوزی کند، وقتی که در دل انسان شکسته‌ای وجود دارد که عواقبی ندارد؟

هوش مصنوعی: امروز در میان این آشفتگی‌های دنیا، حتی یک قطره آب دریا بدون طوفان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در بیابان راه نرو، چرا که حتی یک خار هم از صد غول سرگردان کمتر نیست.

هوش مصنوعی: بیابان چیست؟ آن زمان گذشته چه شهری وجود دارد که در آن هیچ نشانه‌ای از غول‌ها نباشد؟

هوش مصنوعی: از بی‌احترامی و ناسپاسی مردم، هزاران جشن و عید هم که باشد، فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که از ترس خدا نعمتی را می‌شناسد، جز دستانش برای شکرگزاری چیزی ندارد.

هوش مصنوعی: کسی که لبخند شیرینی می‌زند، نمی‌داند که بخشنده نعمت‌های ارزشمندی را به راحتی نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: کارهای اشتباه باعث ناامیدی و شکست روح می‌شود، و در این زمینه هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند.

هوش مصنوعی: ترک این کارها را فراموش نکنید، زیرا روح آدمی هیچ آسایش و آرامشی از ناامیدی نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که دانا است و تحت تأثیر خواسته‌های نفس قرار می‌گیرد، از عیب‌های خود شرم نمی‌کند و آن‌ها را پنهان نمی‌سازد.

هوش مصنوعی: هرگاه دشمنی با زخم زبانش چیزی بگوید، به همین دلیل نفس او به خاطر کبر و غرورش به هیچ عنوان به انسانیت نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: کسی که چیزی را می‌داند و می‌تواند از آن دوری کند، اما تصمیمی برای ترک آن ندارد، در واقع درگیراست و نمی‌تواند از آن فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر کسی مؤمن باشد، زنجیر و قلاب نمی‌تواند او را اسیر کند؛ اما اگر کسی کافر باشد، حتی به بت‌ها نیز ایمان نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که اگر ترک کند کارهای نادرست و بداند که این کار به نفع اوست، خداوند او را در حیرت و سردرگمی نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: کسی که نه عشق را می‌شناسد و نه قادر به درک آن است، نمی‌تواند با محبوب ازلی رابطه‌ای داشته باشد.

هوش مصنوعی: گفتن خوب، خوب است و از عرفی می‌آید؛ اما کسی که گوش شنیدن ندارد، نخواهد شنید.