عنصریشمارهٔ ۷۱
بر زلف مگر تهمت ناحق داری
زیرا که بر آتشش معلق داری
گر ماه بغالیه مطوق داری
چون رنگ لبان می مروق داری
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بر زلف مگر تهمت ناحق داری
زیرا که بر آتشش معلق داری
هوش مصنوعی: بر روی زلف کسی نمی‌توانی بی‌دلیل تهمت بزنید، زیرا تو خودت در آتش مشکلات ناشی از آن گرفتار هستی.
گر ماه بغالیه مطوق داری
چون رنگ لبان می مروق داری
هوش مصنوعی: اگر ماهی را با طوقی زیبا به گردن داری، همانند رنگ لبان تو است که سرخ و انگشت نماست.