عنصریشمارهٔ ۲۵
چون باد بر آن زلف عبیری گیرد
آفاق دم عود قمیری گیرد
گل با رخ او به رنگ، سیری گیرد
بددل به امید او دلیری گیرد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون باد بر آن زلف عبیری گیرد
آفاق دم عود قمیری گیرد
هوش مصنوعی: وقتی باد به آن موهای سیاه و نرم بپیچد، به فضای اطراف عطر خوش بخور قمیری می‌افشاند.
گل با رخ او به رنگ، سیری گیرد
بددل به امید او دلیری گیرد
هوش مصنوعی: گل با چهره زیبای او، به رنگ خاصی در می‌آید و دل‌تنگی‌ها را فراموش می‌کند؛ اما در عین حال، دل امیدوار به او، جرات و شجاعت پیدا می‌کند.
حاشیه ها
1400/08/25 18:10
Hamed Sh
مصرع اول عبیری درست است