معنای شعر در ابتدا برای من مشخص نبود. به خصوص که «به نیزه» سرهم نوشته شده.

بعد از جست‌وجو در اینترنت رسیدم به وبلاگی که «ربودن حلقه با نیزه» رو توضیح داده بود:

«... یک داستان عوامانه و در هنگام شرح و بیان هنرنمایی یکی از قهرمانان می‌ خوانید که پیاده ی جلودار پهلوان به میدان آمد و مقداری حلقه ی آهنین را در فاصله های مختلف روی زمین پخش کرد. آن گاه سوار به قصد عرض هنر به تاخت از آن سوی میدان فرا رسید و در ضمن تاختن اسب با سرعت هر چه تمام تر حلقه‌ ها را یکا یک با سر نیزه از زمین بر چید ...» 

در کنار این توضیح، با دانستن معنی «خال» و «رخ زنگی» معنی شعر مشخص می‌شه.

خال = نقطه‌ای سیاه (روی چهره)

رخ رنگی = چهره‌ی تیره/سیاه

پس معنی به این صورت می‌شه:

همانندِ وقتی که با نیزه، حلقه‌ها را برمی‌چینند، تو هم خال سیاه را از صورت تیره‌ی شب یلدا بر می‌داری

(یعنی یکی‌یکی خال‌ها رو برمی‌داری و تیرگی‌ها کم و کم‌تر می‌شه (اشاره به اینکه بعد از یلدا، شب‌ها کوتاه‌تر می‌شن))

و خب البته، برای شب و تاریکی هم می‌شه لایه‌های استعاری بیشتری متصوّر بود.