هوش مصنوعی: اگر کمال در مقام و موقعیت اجتماعی باشد و مقام به财富 وابسته باشد، من را ببین تا کمال را به طور واقعی درک کنی.

هوش مصنوعی: من همان کسی‌ام که تا روز قیامت به وجودم افتخار می‌کند، هر کسی که بر روی یک بیت از اشعار من حرفی بزند.

هوش مصنوعی: همه افراد به خاطر نبودن و کمبود خودشان از ضعف و بیچارگی و ناتوانی شکایت دارند.

هوش مصنوعی: من فردی هستم که صدای ناله‌ام به جایی رسیده که زهره می‌چرخد. من از بخشندگی آن فرشته‌ای که از دارایی‌اش به من به اندازۀ کافی داده است، احساس ناراحتی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: مناسب است که از شدت خوشحالی و نعمت‌های فراوانی که برایم فراهم شده، شکایت کنم؛ چرا که از این همگان و ثروت‌هایم خسته و دلتنگ شدم.

هوش مصنوعی: به زودی شعری شیرین و زیبا برای شاه خواهم فرستاد و سپس می‌خواهم ببینم چه چیزهایی در مورد خودخواهی، ناز و جاذبه خواهم گفت.

هوش مصنوعی: بسیار خوب، ای پادشاه، من نه مروارید را به بهای ناچیز فروختم و نه جواهرات را به قیمت اندک.

هوش مصنوعی: بسیار خوب، ای پادشاه، که به خاطر شاعری و شعر من، دیگران مرا با نام فریبنده‌ای صدا می‌زنند و به نیرنگ‌های پوچ متهم می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو با شمایل خود دنیای را به اشتباه انداخته‌ای، آیا این طلا و زر سرخ است یا این سنگ و سفال شکسته؟

هوش مصنوعی: ای پادشاه، بدان که زمین‌ها و املاک من نه با تابش آفتاب قابل اندازه‌گیری است و نه با وزش باد شمال، بلکه ارزش آن‌ها فراتر از این‌هاست.

هوش مصنوعی: بس ای پادشاه بزرگ، که من قرآن را به عنوان معجزه نیاوردم؛ زیرا خداوند با جلال و زیبایی فراوانی که دارد، به من همه این نعمت‌ها را عطا کرده است.

هوش مصنوعی: بس ای شاه، که نه پدیده‌های نادری چون گوگرد سرخ و کیمیا وجود دارد، که هیچکس از آنها تصوری نداشته باشد.

هوش مصنوعی: ای پادشه، دیگر جایی برای شاعرانه‌نوشتن و بیان شیرینی‌ها در دل من نمانده است؛ برای من در این دو جهان تنها در صفحۀ اعمالم باقی‌مانده است.

هوش مصنوعی: بسیار خوب، ای پادشاه، من در تو چیزهایی را می‌شنوم که مشابه آن را از افراد نادان در مورد مسیح شنیده‌ام.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو که سخنان بسیاری از افراطیون شنیده‌ای، دل خویش را به خواب غفلت نسپار و بر تیغ خود شعله بیفکن.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، دو دست تو را که در زمان عطا می‌کنی، نه با زمانه‌ای که در آن هستی مقایسه کن و نه به گذشته مثال بزن.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، تو بدان که تمامی دنیا درگیر داستان من است و همیشه در میان دشمنان و دوستانم جنگ و جدال برقرار است.

هوش مصنوعی: ای پادشاه که روزگار تحت نعمت توست، من چه نیکو راهی را در پیش دارم، وقتی که همه این دنیا تحت حمایت و نعمت تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه که تو را هزاران سال زندگی خواهد بود، بیندیش و بر اساس سرنوشت و مقدار ثروتت قضاوت کن.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، توجه کن که بخشش تو نه تنها برای ثروت و گنجینه‌هاست، بلکه ملوک نیز باید با معیاری سنجیده شوند و تمامی ارزش‌ها بر اساس معیار و اندازه مشخصی ارزیابی می‌شود.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، من از فراوانی نعمت‌ها و بخشش‌ها خسته شده‌ام، نه این‌که خیر و برکت بر من ممنوع شده باشد و به من آسیب رسانده باشد.

هوش مصنوعی: ای پادشاه، ملکان بی دلیل و بی‌ملاحظه بر زمین‌ها حکومت می‌کنند و هیچ‌کس از حرام و حلال نمی‌ترسد.

هوش مصنوعی: من نگرانم که از شاعری خسته شوم، زیرا ستایش تو به نوعی نافرمانی است و به گمراهی دائمی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: همه چیزهای با ارزش تو، از جمله هر دینار و برگه‌ای که داری، و همچنین گنجینه‌ات، در روز سختی‌ها و جنگ‌ها به درد می‌خورد.

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به اهمیت و بهای آزادی و بندگی اشاره دارد. شاعر به وضوح بیان می‌کند که زندگی تحت سلطه و حکومت قیصر روم، به بهایی سنگین و دردآور می‌انجامد. او ضمن تأکید بر دشواری‌ها و مشکلات ناشی از بندگی و سلطه‌پذیری، به نوعی احساس ناامیدی و عدم رضایت از وضع موجود را ابراز می‌کند. به طور کلی، مفهوم این متن حول محور ارزش و بهای واقعی زندگی آزاد و مستقل می‌چرخد.

هوش مصنوعی: آفرین بر پادشاهی که در راه حق و justice، مال و اموال را برای از بین بردن دشمنان هزینه می‌کند و با شجاعت از آن استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: هر یک از بتکده‌ها هزارها بت را آواره کرده و از هر کدام هزار شیر قوی و نیرومند، با خشم و قدرت، به رانش در آمده است.

هوش مصنوعی: بلا و گرفتاری به هذیانات و افکار بی‌اساس برهمن‌ها مربوط است، و خشم و نابودی قرمطیان باعث ویرانی شیطان‌ها و آسیب از جانب دجال می‌شود.

هوش مصنوعی: به خاطر generosity تو، از نیستی به وجود آمده و خوب کنندهٔ حالات و آرامش دهنده از سختی‌هاست.

هوش مصنوعی: همه ی پادشاهان به خاطر ستایش و امید به سود از بین رفته‌اند، ای کسی که خوشبخت و نیکوخصال هستی.

هوش مصنوعی: به خاطر ارزشی که تو برای یک بیت شعر من قائل شدی، نه سلطنت و ملک را می‌توان خرید، نه تاج و مقام و زیبایی را.

هوش مصنوعی: آیا تو از این آفتاب برتر هستی؟ هر که نتواند دلیل بیاورد، باید ساکت بماند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نور خورشید در طول هزاران سال نمی‌تواند همیشه به یک اندازه درخشش و طلا برساند، اما تو (عزیزم) به من محبت و عشق می‌کنی که در تمام سال‌ها برای من ارزشمند است.

هوش مصنوعی: دست‌های تو که با بخشش در حال خدمت و یاری هستند، همواره به شجاعت و اقدام در برابر چالش‌ها می‌شتابند. نه موج دریا که نشان‌دهنده خطرات بزرگ است و نه کوه‌ها که نمایانگر موانع سخت، نمی‌توانند تو را متوقف کنند.

هوش مصنوعی: همه پادشاهان دنیا کجا می‌توانند تو را ستایش کنند، چون تو ای شاه خوشبخت، نعمت و بخشش را به دیگران عطا می‌کنی.

هوش مصنوعی: اکنون در دنیای پادشاهان، تویی که زیبایی‌ات از آنِ توست و هر جا که هستی، بخشش و عطا از آن توست.

هوش مصنوعی: خداوند یگانه و بی‌نظیر را بهتر از هر دو جهان دانستند، اما نتوانستند او را در دنیای مادی پیدا کنند.

هوش مصنوعی: اگر نه، هر دو شما در زمان پاداشی که خداوند می‌دهد، از شما می‌گذرم و امیدوارم که من همچنان بنده‌ای برای خداوند بزرگ نباشم.

هوش مصنوعی: در اموال تو، به خاطر بخششت در تمام سال‌ها، ثروت و دارایی به وفور دیده می‌شود و حساب و کتاب آن نیز به خوبی انجام شده است.

هوش مصنوعی: پس از این، هنگامی که می‌خواهی با دشمن روبرو شوی و به میدان جنگ بروی، باید به خوبی آماده و با دقت عمل کنی.

هوش مصنوعی: این شعر به ویژگی‌های بی‌نظیر و قدرت فراوان شخصی اشاره دارد که به مانند یک جنگجوی ماهر با دو دست و شمشیری قوی، فرمانروایی بر دنیا و نبردهای حیاتی را به عهده دارد. این شخص نه تنها در میدان جنگ با دشمنان قدرتمند است، بلکه در برابر چالش‌های زندگی و امکانات نیز با شجاعت و قدرت مواجه می‌شود. او نماد جود و فراوانی است و به نوعی نماینده روزگار و موفقیت‌های بزرگی می‌باشد که بر سر راهش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی قدرت و نیروی تو را بگیرد. دندان‌های فیل و سم‌های اسب تو، به قدری قوی هستند که هیچ چیزی نمی‌تواند در برابر آن‌ها مقاومت کند و زمین نیز از تو نمی‌تواند محافظت کند. این تصویر به ما می‌گوید که قدرت واقعی نمی‌تواند محدودیت‌ها را تحمل کند و همیشه راهی برای عبور پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که در گذشته قدرت و سلطنت داشتند، به خاطر ترس از از دست دادن آن، به تلاش واداشته می‌شوند تا خود را در اوج نگه دارند و از سقوط و زوال دوری کنند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تأثیر باد بر زندگی و سرنوشت اشاره می‌کند. باد، نماد تغییرات و جریانات زندگی است که می‌تواند بر وضعیت و قدرت یک شخصیت مثل پیل (فیل) تأثیر بگذارد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که حالا این تغییرات و شرایط، نشانه‌هایی از زندگی در دیاری را به وجود آورده و آثار گذشته را نمایان کرده است.

هوش مصنوعی: شخصیتی بزرگ و با وقار مانند فیل است و وقتی که دشمنان به او حمله می‌کنند، مانند یک فیل نیرومند و استوار می‌ایستد و در برابر آنها مقاومت می‌کند. او در این وضعیت با قدرت و استقامت برخورد می‌کند.

هوش مصنوعی: در زمانی که نیاز به حرکتی در برابر مخالف است، همانند صدای طبل که با فریاد «بجنب، بجنب!» به حرکت در می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر کسی دشمن را در باغ خوشبختی خود ببیند، دیگر نمی‌تواند درخت بلند و سرسبزی را ببیند و نه به نشانه‌ای از جوانه‌زدن دلخوش باشد.

هوش مصنوعی: چنان که خورشید تابان در روزهای خوشبختی و افتخار تو دیده نخواهد شد تا روز قیامت.

هوش مصنوعی: هر کسی که از ستایش پادشاه دست بردارد، در مقابل، مورد خشم و حمله‌ی شیر آسمان قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هر کس که در زندگی به دنبال آرزوها و اهدافش می‌گردد، مانند دایره‌ای است که به دور خود می‌چرخد و به دنبال حقیقت و راستی می‌گردد. اما در این مسیر، ممکن است با چالش‌ها و موانع مواجه شود که شبیه به اژدهایی بزرگ و قدرتمند عمل می‌کنند و می‌توانند او را دچار تردید و سردرگمی کنند.

هوش مصنوعی: عطای تو هنوز به بنده‌ات نرسیده و بنده نیز هیچ سوالی درباره‌ات نپرسیده است.

هوش مصنوعی: دو نفر از خادمان درگاه شاه به طور خاص با دیگران فرق دارند و به تعداد بسیار زیادی از دیگران که در موقعیت‌های مختلف هستند، می‌رسند.

هوش مصنوعی: با نام تیغ یمانی، یکی از دو ویژگی خداوند، بخشش و فانی شدن در مال و ثروت است. و ویژگی دیگر، آرزوها و خواسته‌هاست.

هوش مصنوعی: هزار دینار از بخشندگی بی‌پایان او داد و در عوض، هزار دینار دیگر را از آن دشمن خشن و ظالم گرفت.

هوش مصنوعی: کجا می‌توانی پیدا کنی مسیری که فیل از کیسه خارج شود و تو نتوانی عمق را از منظر ویرانه‌ها تشخیص دهی؟

هوش مصنوعی: در شعری به یاد روزگار برمکیان اشاره شده و آن زمان به وضوح نشان داده شده است که اوضاع به هم ریخته است.

هوش مصنوعی: سحاق ابن ابراهیم چه بهره‌ای از نعمت و فضایل خاندان برمک برده و آن شعر که قافیه‌اش بر حرف دال است، چه حالتی دارد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چه تقدیری بر او رفته است، اما او هیچ نگرانی از ناممکن‌ها و غیرممکن‌ها ندارد.

هوش مصنوعی: مرا دو بیت از طرف پادشاه دنیا گفتند، بر آن درخت بلند و خوشبو با چهره‌ای مزین و موی سیاه.

هوش مصنوعی: دو عدد سکه طلا فرستاد و دو هزار درم (پولی در دوره‌های گذشته) تا به حسودان نشان دهد که می‌تواند از عهدۀ مشکلات و بدخواهی‌ها برآید و آنها را نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: چون آفتاب در دنیا ظاهر شدم و زبانم باز شد، دل چه تغییری کرد که این دو بیت برایم مانند سرمایه‌ای ارزشمند است.

هوش مصنوعی: حسود و بدخواه من چه گفتند؟ در دلشان پنهان است، اما در ظاهر نیکوکار به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: تو از نعمت و بخشش فراوان پادشاه برخوردار شدی، پس دیگر از سختی‌های زندگی گله نکن.

هوش مصنوعی: بله، دو دینار درست و حلال پیدا کردم که از شیر دایۀ کودکان نیز پاک‌تر و خالص‌تر است.

هوش مصنوعی: هر دینار مانند خضر، از دریا عبور کرده و هزاران جیحون (رودخانه) را پشت سر گذاشته است و همچنین صدها کوه را پشت سر گذاشته است.

هوش مصنوعی: تیغی از هند گرفته شده که به خاطر ویژگی‌های خوب و خوش‌شانسی‌اش شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: هزاران نعمت و نعمت‌های دیگر به حاکمیت افزوده شد، فقط به خاطر یک غزل که به نرمی و زیبایی از من خواسته شد.

هوش مصنوعی: هر سال دو فصل می‌آید که در آن به لطف و بزرگی شاه، جمال و جلال در کاروان‌ها ظهور می‌کند.

هوش مصنوعی: امیدوارم که این بار صد هزار تن از خوشبختی و شادی را به من هدیه دهد و در عوض، هیچ چیز کم و کاستی نداشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر پادشاه برآیند و رحمت و بخشش خود را به سوی من بفرستد، هیچ‌کس نمی‌تواند مرا متوقف کند، حتی اگر قوی‌ترین و بزرگ‌ترین موجودات طبیعت نیز مقابل من قرار بگیرند.

هوش مصنوعی: آن معشوقی که همیشه با نگاهش مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد، جدایی او برایم امیدی به وصال و وصل نمی‌آورد.

هوش مصنوعی: حالا به برکت و لطف شاه، من به جایی می‌رسم که از نور خورشید تاج و از ماه نو زینت می‌گیرم.

هوش مصنوعی: خداوند به تو سلطنت داد و فرمود که بر سر والیان و فرمانروایان خود بیفزایی، ای پادشاه با نیک‌سیرت.

هوش مصنوعی: نه از نعمت‌های جاودانه خود را مقصر بشمار و نه خالق جهان را به خاطر آنچه گفت، سرزنش کن.

هوش مصنوعی: ای محمد، همیشه در دین پاک خود باقی بمان، همان‌طور که دین محمد در ماه شوال همیشه تازه و نو است.

هوش مصنوعی: سلام و درود تو به همه دوستان رسیده و به طور طبیعی همیشه به نیکی یاد شده است، همان‌طور که بر پیامبر و خانواده‌اش درود فرستاده می‌شود.

هوش مصنوعی: من دو سکه طلا را با فتوحات آتشین به دست آوردم، اما اگر بتوانم به روم دست یابم، صد سکه طلا و مال بیشتری به دست خواهم آورد.

هوش مصنوعی: جایی نیست که ارزشمند باشد مانند غضایری که به طبیعت تو بستگی دارد، همان‌طور که زر سرخ و سفال متفاوت هستند.

هوش مصنوعی: همه بندگان به اندازه‌ی اطاعت خودشان مانند مصطفی (پیامبر) نیستند و یکی در احترام و ارزششان با دیگری فرق دارد.