هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که من به خاطر زیبایی و جذابیت زلف محبوبم دچار بی‌تابی و نگرانیم، انگار که خودم در این پیوند با او به حالت رنج و عذابی دچار شده‌ام.

هوش مصنوعی: زلف پر دستان مانند نور تابناکی است و من نیز از آن نور تابیده‌ام. وقتی که زمان تغییر کند و بین ما پیوند ایجاد شود، این زیبایی بیشتر نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عشق او بر دل من اثر کند، تمام وجود من را به زیبایی‌های بی‌نظیر پر می‌کند؛ همچنان که وجود او آرامش و درخشش خاصی به زندگی‌ام می‌بخشد.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم قامت او را که در چشم من مانند سال و ماه می‌درخشد، داشته باشم، زیرا که سر و اندام زیبا او از هر زیبایی دیگری در جویبار بهتر و دلنوازتر است.

هوش مصنوعی: چهره زیبا و روشن او با موهای تیره‌اش درخشش خاصی دارد و این ترکیب بی‌نظیر همچون پرده‌ای جادویی بر روی تصویر زیبا و خدایی او قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: اگر بهار جدیدی بیفتد که با مهر و محبت ساخته شده باشد، چگونه ممکن است که تیرهای باران سموم با آن سازگار باشد؟

هوش مصنوعی: دارم در زیر آب، ولی این آب نیست، بلکه اشک دل من است. بار سنگینی بر دوش دارم، اما این بار نه، بلکه تیرهایی است که بر من فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو از این دو حالت آزاد بودی، حال و هوای من تغییر می‌کرد؛ زیرا در این دنیا، تو اوج پیروزی و ناموری هستی.

هوش مصنوعی: سید ستوده بوالحسن در زندگی خود، به طور استوار توانسته است جایگاه و نفوذ خاصی در دنیای خود پیدا کند، که این موضوع به لطف و حمایت الهی بوده است.

همچون دست تقدیر بی‌رقیب و بی‌منازع است و همچون خرد و دانش بی‌مخالف است و همچون راستی، بی‌کلک و همچون سلامت، بی‌عیب.

هوش مصنوعی: شخصیت و ارزش واقعی او را در جامعه و دنیا پایین نبین، زیرا ممکن است به او آسیب برساند. همچنین، سخاوت او را کم و کوچک نشمار، چون ممکن است باعث خجالت او شود.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانید که خدمت به او در آسمان‌ها جایگاهی ندارد؟ هیچ آدم خردمندی خواهان خدمت به او نیست.

هوش مصنوعی: او به گونه‌ای صبوری می‌کند که انگار در درونش خشم وجود دارد، اما به خاطر نفس و طبیعتش، صبر و شکیبایی را انتخاب می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند تصمیم او بر صلح میان مردم باشد، اما بخشش و کرامت او همیشه در میدان نبرد زیر پا می‌رود.

هوش مصنوعی: کسی که او را گناهکار می‌دانند، از بی‌گناهی دیگران عذرخواهی می‌کند و این امید را دارد که خداوند او را ببخشد.

هوش مصنوعی: هر جا که بخشش و نیکی او وجود داشته باشد، آنجا به حقیقت به مرکزیت و اصل خود می‌رسد و هر جا که لطف و فضل او باشد، آنجا به شمار و حساب درمی‌آید.

هوش مصنوعی: به اندازه ارزش او زمانی که پنهان شد، از یافتن او ناتوانی. اما وقتی در دنیا به نشانه‌های پنهان نگاه کنی، می‌فهمی که آنچه وجود دارد، در واقع نمایانی از حقیقت غیبی است.

هوش مصنوعی: هر کس که تریاک به او داده شده، اگرچه دچار خطر باشد، به واسطه‌ی آن احساس امنیت می‌کند. اگرچه ممکن است هنوز هم با خطراتی روبرو باشد.

هوش مصنوعی: هر جا که بدخواهان او وجود دارند، باید با نیرویی قوی و محکم به آنها پاسخ داده شود، همان‌طور که رگ‌های بدن به مغز و سر حیاتی هستند.

هوش مصنوعی: اگر تو به خدمت او درآیی، آن وقت افتخاراتی که آرزویش را داری به دست می‌آوری، اما اگر از خدمت به او غافل شوی، خود او از تو افتخار را خواهد گرفت.

هوش مصنوعی: یکی که به دنبال چیزی است، هنوز منتظر است تا ممکن است درخواست دیگری به در بیاید.

هوش مصنوعی: ما از بخشش و generosity او در امان هستیم و از نیاز به دارایی‌هایش بی‌نیاز می‌شویم. اما اگر او از ما دور شود و به ما کمک نکند، در آن صورت دیگر امان و امنیتی نخواهیم داشت.

هوش مصنوعی: او دلی واحد دارد، اما در آن دل به اندازه صد هزار فضیلت وجود دارد. حتی اگر دلش به هزار قسمت تقسیم شود، باز هم هر یک از آن دل‌ها به اندازه صد هزار فضیلت خواهد داشت.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زندگی و جهان به خودی خود در اختیار ما نیستند، بلکه کسی که از جهان خیر و خوبی دریافت می‌کند، خود با انتخاب‌هایش و با درک و آگاهی‌اش، خیر را برای خویش شکل می‌دهد. به عبارت دیگر، او با اختیار و تصمیمات خود، خیر را از زندگی خارج کرده و آن را به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر ابر، هر چند که باران خود را از دریا بگیرد و بر زمین ببارد، هیچ کمبودی به دریای اشک نخواهد زد، به ویژه در موسم بهار.

هوش مصنوعی: یادگار رحمت خداوند در دنیا، تو هستی و هرگز این دنیا بدون تو نباید باشد. بدون تو، روزگار به خوبی نخواهد گذشت.

هوش مصنوعی: با وجود تمام زحمت‌هایت، به تو امان می‌دهم؛ با وجود تمام عظمت‌هایت، پیروزی از آن توست. با وجود تمام کارهایت، کفایت تو مشهود است و با وجود تمایلاتت، وقار و آرامش تو نمایان است.

هوش مصنوعی: مدح خوب در برابر نام تو، اگر به زیر سایه اسب خوب باشد، زشت به نظر می‌رسد. ای خواجه، اگر بدسوار زیر دست بدی باشد، حتی آن هم خراب و ناپسند می‌شود.

هوش مصنوعی: از کلام زیبای تو، تصویری همچون چهره‌ی معشوقی زیبا را برای مجسمه‌سازان قندهار به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: هرچند که مسائلی چون قدرت، پیروزی و موفقیت اهمیت دارند، اما سایه فرهنگ تو نقش آموزگاری برای این چهار مقوله را ایفا می‌کند.

هوش مصنوعی: هر آنچه که آسمان به ما بخشیده از نعمت‌ها و مقام‌ها، به صورت معاریت و امانت است؛ و هر چیزی که تو به دیگران می‌بخشی نیز، اگر از این دو نعمت نباشی، در واقع امانتی از آن آسمان است.

هوش مصنوعی: تو با زحمت و تلاش، موجب شدی که شکر به خوبی و سرحالی برسد، اما اگر زحمت و تلاش نکنیم، شکر هم به آن درجه نخواهد رسید و از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نام تو و طبیعتت شناخته شود، آرزو داشتم که با خدمت کردن به تو، کاری انجام دهم.

هوش مصنوعی: باز ماندم و نمی‌دانم حال من را تو چیست. از آنجایی که این بنده‌ی تو نیامده است، لطفاً او را ببخش.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زمین‌ها آرامش دارند، طبیعت نیز به فعالیت خود ادامه می‌دهد و همچنان که آسمان‌ها در حرکت‌اند، کارها نیز به جریان خود ادامه می‌دهند.

هوش مصنوعی: همچنین بادی که وجود دارد، جاودانه است و باعث خوشحالی دل، شادکامی و سرزندگی جان و همچنین خوشی روح می‌شود.