هوش مصنوعی: سرو زیبایی که در بیابان می‌روید، گرد و غبار خوشبوی عطر مانند عنبر را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: زیبایی و ظرافت چهره، موها، لب‌ها و دیگر اجزای وجود او باعث خجالت و شرمندگی گل‌ها، سروها، عطرها و شکر شده است. این کمبود زیبایی در مقابل او چنان مشهود است که دیگر عناصر زیبایی در طبیعت خود را ناچیز می‌بینند.

هوش مصنوعی: بت و ماه را با نام نیک نام نگذار، زیرا او از هر بت و ماهی زیباتر است.

هوش مصنوعی: زلف‌های او مثل گره‌ای پیچیده است و حجاب گل‌های سمن مانند زره‌ای است که او به تن دارد. جعد و حالت موی او مانند نقابی است که ماه پشت آن مخفی شده است.

هوش مصنوعی: عطرش مثل سمن و بویش مانند مشک است، اما اینطور نیست که فقط با دو گره و حلقه بتوانیم او را تعریف کنیم.

هوش مصنوعی: زلف‌های زیبا درخشش خاصی دارند، اما از ترس اینکه کمر او جلوه‌اش را بپوشاند و ناپدید شود، این زلف‌ها به آرامی و با احتیاط برافراشته می‌شوند.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوب اشاره دارد.گویا چشم‌ها به جای اینکه فقط برای دیدن استفاده شوند، خودشان به تماشای زیبایی او مشغولند. به نوعی، دیدن او برای دیدگان لذت و شادی بیشتری به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: در دل من از آتش عشق او آتش و شعله‌ای وجود دارد که گویی به جای فکر کردن، در حال زبانه کشیدن است.

هوش مصنوعی: من مدت‌هاست که در انتظار او به سر می‌برم و از دل به شدت ناامید شده‌ام، در حالی که جانم در معرض خطر است.

هوش مصنوعی: نگاه من از ظلم و ستم او شکایت دارد، مگر اینکه خدمت خسروی دادگر به من برسد.

هوش مصنوعی: ملک نصر بن ناصرالدین باعث شد که دنیا پر از هنر و خلاقیت شود، به طوری که هنر به میزان زیادی در آن شیوع پیدا کرد.

هوش مصنوعی: نشست آنجا که عقل و خرد فرمان نمی‌دهد، اراده‌اش نشانه پیروزی است.

هوش مصنوعی: سخاوت او برای کسی که در میان رود شوشتر پارچه دیبا بیرون می‌آورد، در نظر گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: همانطور که مارهای ضحاک به چیزی جز مغز سر نیاز ندارند، او نیز چیزی غیر از این را نمی‌خواهد.

هوش مصنوعی: هرگاه از برکت و غنای خود چیزی هزینه کنی، به این معنی نیست که آن چیز از خودت است؛ بلکه ممکن است این ثروت متعلق به یک جنس و منبع دیگر باشد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به کارگران نگاه کند که مشغول برداشت محصول هستند، ممکن است با دیدن آن‌ها چشمانش به اشک بیفتد.

هوش مصنوعی: آیا فرمان تو از تقدیر رها شده است؟ آیا سرنوشت تو در قضا رقم خورده است؟

هوش مصنوعی: ستایشگر تو با همان کلمه‌هایی که تو انتخاب می‌کنی، ستایش را زیبا و درخشان می‌سازد.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های تو آموختم که شاعر شوم، به طوری که به خاطر ستایش تو معروف شدم.

هوش مصنوعی: من پیش از این در این دنیا چه کسی بودم؟ چه کسی در این جهان از من خبر داشت؟

هوش مصنوعی: به خاطر مقام و شخصیت تو، من در شهر شناخته شدم و نام من حتی در سفر هم بر زبان‌هاست.

هوش مصنوعی: من از مال و نام تو برخوردارم، هم در سفر و هم در زمان حضور.

هوش مصنوعی: هزار بار درود بر آن مردم، آن صفات و روش‌هایشان که در هر لحظه قابل ستایش‌اند.

هوش مصنوعی: از خوبی و دانش تو، هر زبانی به تمجید می‌آید و اثرات نیک تو در هر مکان حس می‌شود.

هوش مصنوعی: تو هرگز نمی‌توانی ارزش ملک را بدون مقام و مرتبه‌ات سنجش کنی، همچنین خطر جهان نیز بدون خدماتی که ارائه می‌دهی، قابل اعتنا نیست.

هوش مصنوعی: از عقل و دانایی تو انتخاب کرده‌اند و از آزادی و آزادگی، روش و رفتار تو را مختصر و کوتاه نشان داده‌اند.

هوش مصنوعی: تو را در حالتی دیدم که به شدت آماده و مصمم بودی که دیگر نمی‌توانم بگویم دریا برایت سد راهی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: تدبیر تو موجب می‌شود که آهن به کار آید، به‌گونه‌ای که هم از آن سود می‌برند و هم ممکن است ضررهایی برساند.

هوش مصنوعی: اگر کسی با خوبی و نیکی رفتار کند، برادران و دوستانش به او کمک می‌کنند و خیر و خوبی برایش پیش می‌آید، اما اگر با کسی در مخالفت باشد یا بدی کند، برای او مشکل و بدی خواهند آورد.

هوش مصنوعی: آیا پادشاهی وجود دارد که در سرزمین‌ها ثروت و بخشش را منتشر کند، اما مردم نادان و نابینا باشند؟

هوش مصنوعی: یک فرد بداندیش و تحت تأثیر افکار منفی، به عزم و اراده تو می‌خندد، همان‌طور که سرنوشت به تقدیر می‌خندد.

هوش مصنوعی: امشب شب مهمی است، ای پادشاه! عدالت را برقرار کن و به هر دوی آن‌ها ارزش و مقام بده، چون هر یک از آن‌ها به دیگری نیاز دارند.

هوش مصنوعی: یک نفر هست که چوب را به سمت تو می‌آورد و تو را در میان جمعی از معصومین قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: زبانش به تندی به سمت او می‌دود، مانند وقتی که صبح به آرامی بر سحر می‌تابد.

هوش مصنوعی: آسمان هرچند نیست، اما مانند آسمان بلند و پرعظمت است؛ درخت نیز اگرچه واقعی نیست، اما به زیبایی و رنگ طلایی خود می‌درخشد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر زیبایی و جذابیت طبیعت است. در آن به درختانی اشاره می‌شود که با جواهرات آراسته شده‌اند و روشنایی آن‌ها به قدری چشم‌نواز است که تمام دنیا را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، هم در سمت شرق و هم در سمت غرب. به نوعی توصیف کنندهٔ مناظر زیبا و دلربای طبیعت است.

هوش مصنوعی: کسی که با جان خودش آمیخته است، در فکر و اندیشه از خوشحالی و نشاط زندگی می‌نویسد و به آن می‌پردازد.

هوش مصنوعی: از خوشحالی و شادی در دلش، مانند کاروانی از تبت در آمده، و او را به شیرینی و لطافت شکر می‌گوید.

هوش مصنوعی: جوانی را نمی‌توان با چیز دیگری جایگزین کرد، زیرا دوستی که سخاوت و مهارت دارد، ارزشمند است.

هوش مصنوعی: اخلاق تو پر از صفات نیکوست، همان‌طور که آثار و دستاوردهایت از فوائد و زیبایی‌های برجسته پر است.

هوش مصنوعی: به آن چشم زیبا توجه کن و با این روح شاد زندگی کن. با دستانت به سوی او برو و نگاهت را به سمت آن معشوق متمرکز کن.

هوش مصنوعی: تو زیبایی و جاذبۀ فرمانروایی را نگهدار تا این زیبایی در جهان پایدار بماند.

هوش مصنوعی: انسانی با روحیه‌ای باز و دل گسترده است، که در رفتار و عمل نیز با دست گشاده و دل وسیع عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: خوشی را در زندگی تجربه کن و با نیکی رفتار کن، و اگر خطایی از کسی دیدی، آن را ببخش و زندگی را با شادی بگذران.