هوش مصنوعی: ای ساقی، امشب به یاد آن لب‌های شیرین و زیبا، باده به من می‌دهی. اما تا کی باید با این ساغر تنها خون دل من را بنوشی؟

هوش مصنوعی: مدعی همیشه می‌گوید که من در مورد عیب‌های او بی‌خبرم، در حالی که عشق چهره لیلی را از چشم مجنون من پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: در دل تنها و پنهانی من، عشق آن معشوق زیبا ظاهر نشد تا زمانی که من از خودم بیرون نیامدم.

هوش مصنوعی: من از انواع ترفندها و وسوسه‌ها برای به دست آوردن او استفاده کردم، اما هیچ‌کدام مؤثر واقع نشد. اما او به طرز عجیبی توانست من را بدون سختی و با دست خود فریب دهد.

هوش مصنوعی: چشمان او به خاطرم آمد و هوشیاران را به یادم آورد که مبادا فکر کنند من نیز مانند مست‌ها بی‌خبر و نادان هستم وقتی او را می‌بینم.

هوش مصنوعی: چشمی که بیمار است، حالتی را برای من به وجود آورده که دیگر نه امید به بهبود دارم و نه می‌توانم به راحتی زندگی کنم، حتی با اندیشه‌های افلاطون هم نمی‌توانم آرامش پیدا کنم.

هوش مصنوعی: در ازای یک بوسه، عقل و دل و دینم را به قیمت پایین گرفتند. حالا دوباره می‌گوید که نخواهم داد، تو مرا فریب داده‌ای.

هوش مصنوعی: این شخص مرا بدهکار خود کرده و به خوبی می‌داند که محبت‌ها و مهربانی‌های او باعث شده که هیچ‌کس دیگر را به جایش نگذارم و به کسی دیگر وابسته نباشم.

هوش مصنوعی: حضرت علی(ع) در مقام رهبری و حکومت، مانند پیامبر(ص) مورد احترام و الگو برای دیگران است. او به طور مداوم در گفتار و رفتار خود آموزه‌های پیامبر را زنده نگه‌داشته و در خانه و سرزمینش، به عنوان یک پادشاه عدالت‌گستر، یادآور هارون الرشید است که در زمان خود یکی از خلفای معتبر و قدرتمند بود. این بیت نشان‌دهنده‌ی مقام والای علی(ع) و ارتباط او با میراث پیامبری است.

هوش مصنوعی: همچون قارون، با این حال که از لطف او بهره‌مندم، انگار که خاک بر سر من است اگر تمام ثروت قارون به چشم بیاید.

هوش مصنوعی: وقتی که به دور و بر بدخواهان او ننگریستم، احساس درد و اندوه نمی‌کنم که به دور و بر من بیاید.

هوش مصنوعی: برای ستایش آن حضرت، شعر من مانند صدفی پر از مرواریدهای پنهان است که دل من را لبریز کرده است.