عبید زاکانیبخش ۹ - غزل همام
بدیدم چشم مستت رفتم از دست
گوام دایر دلی گویائی هست ؟
دلم خود رفت و میترسم که روزی
به مهرت هم نسی خوش کامم اج دست ؟
بب زندگی این خوش عبارت
لوانت لاوه نج من ذبل و کان بست ؟
دمی بر عاشق خود مهربان شو
کج‌ای مهروانی کسب اومی کست ؟
اگر روزی ببینم روی خوبت
به جم شهر اندر واسر زبان دست؟
ز عشقت گر همام از جان برآید
مواجش کان یوان بمرد و وارست ؟
به گوش خاوا کنی پشتش بوینی
به بویت خسته بی جهنامه سرمست
بخش ۸ - پیغام فرستادن عاشق به معشوق: پس از عمری که دل خونابه میخوردبخش ۱۰ - پیغام رسانیدن قاصد: ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بدیدم چشم مستت رفتم از دست
گوام دایر دلی گویائی هست ؟
هوش مصنوعی: چشم زیبا و مست تو را دیدم و از خود بی‌خود شدم. آیا دلی هست که بتواند این حال را توصیف کند؟
دلم خود رفت و میترسم که روزی
به مهرت هم نسی خوش کامم اج دست ؟
هوش مصنوعی: دل من در باور عشق تو غرق شده و نگرانم که روزی خاطر خوشم هم از دست برود.
بب زندگی این خوش عبارت
لوانت لاوه نج من ذبل و کان بست ؟
هوش مصنوعی: در زندگی، خوشحالی و شادابی اهمیت زیادی دارد. باید از غم و ناراحتی دور بمانیم و به دنبال لذت‌ها و لحظات خوب زندگی باشیم.
دمی بر عاشق خود مهربان شو
کج‌ای مهروانی کسب اومی کست ؟
هوش مصنوعی: لحظه‌ای به عاشق خود محبت کن، ای مهربان، زیرا آیا کسی غیر از تو محبت او را به دست می‌آورد؟
اگر روزی ببینم روی خوبت
به جم شهر اندر واسر زبان دست؟
هوش مصنوعی: اگر روزی تو را در شهر جم ببینم، آیا زبانم به بیان زیبایی‌ات قادر خواهد بود؟
ز عشقت گر همام از جان برآید
مواجش کان یوان بمرد و وارست ؟
هوش مصنوعی: اگر عشق تو باعث شود که جانم از تن بیرون رود، چه اشکالی دارد؟ آیا یوان، که در برابر عشقش جان داد، از زندگی رها نشد؟
به گوش خاوا کنی پشتش بوینی
به بویت خسته بی جهنامه سرمست
هوش مصنوعی: اگر گوش‌های تو را به دقت بشنوی و پشت سرش را ببینی، در این صورت به رایحه‌ات و این که چقدر خسته‌ای پی می‌بری و در سرمستی به سر می‌بری.
حاشیه ها
1399/05/11 14:08
محمد علی دادرس
با سلام . خوانش این غزل با خوانش امروز متفاوت است و بهتر است اساتید کمک کنند تا معنای غزل را کم دانان مثل بنده آگاه شوند .مصرع دوم را من چنین میخوانم :
گووم یعنی گویم با لهجه شوشتری
بقیه موارد را کاش میدانستم .
1402/12/12 12:03
محمد نصری
این غزل نیز متعلق به همام تبریزی است .(شاعر قرن ۷)