هوش مصنوعی: ضمیر بی‌آلایش آن پرنده‌ی سخنگو، وقتی که این داستان را برایش شروع کردم.

هوش مصنوعی: دل پر درد من از حالش آگاه شد، وقتی که آتش گرفت و با باد هم‌صدا شد.

هوش مصنوعی: در مکانی که دل آرامش دارد، او به آرامی وارد شد و از دید هر نگاهی پنهان گشت.

هوش مصنوعی: او از هر موضوعی داستانی جذاب و زیبا روایت می‌کرد و به خوبی و مهارت صحبت می‌کرد.

هوش مصنوعی: هر لحظه از من غمی را بیان می‌کرد، اما از دریا هیچ چیزی نمی‌گفت.

هوش مصنوعی: وقتی رمزی از این داستان را ذکر کردی، به خاطر آن سخن به فریاد درآمدی.

هوش مصنوعی: با مهارت خود باعث شدی که از این سخن دور بمانی و به ما رمز و رازی را نشان دادی که در پس آن پنهان است.