هوش مصنوعی: این تصویر زیبا و دلنواز، داستانی از زیبایی و حسن را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: او به قدری نسبت به محبوبش مهربان بود که انگار عاشق، تمام زندگی و هستی‌اش را در آن عشق می‌دید.

هوش مصنوعی: ما هیچ‌گاه کسی را جز او ندیدیم که با مهربانی و زبان شیرین با ما سخن بگوید.

هوش مصنوعی: همیشه خوشی و شادابی تو همراه من بود و در هر لحظه، جانم به دیدن تو زنده و شاداب بود.

هوش مصنوعی: به دل خودم گفتم: ای دل ناتوان و بیمار، غم عشق را در عمق جانت حفظ کن و فراموش نکن.

هوش مصنوعی: هیچ دلبر و معشوقی از این بهتر و زیباتر نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: در روزگاری که با او بودن برایم خوشایند بود، احساس خوبی داشتم و زندگی‌ام سرشار از کار و فعالیت بود.

هوش مصنوعی: سعادت و خوشبختی‌ام همیشه با من بوده و در زمان‌هایی که به سرنوشت و قسمت خودم نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که این‌ها در کنار هم قرار دارند.

هوش مصنوعی: من از سرنوشت خوب و شاداب خود خوشحال بودم و از هر گونه ناراحتی و غم رها بودم.

هوش مصنوعی: جهان زیر سلطه و حکومت من بود، آسمان و ستاره‌ها همیشه حامی و در خدمت من بودند.

هوش مصنوعی: حالا از آن لذت جز درد در دلم وجود ندارد و در آن شادی تنها غم به دست آورده‌ام.

هوش مصنوعی: من بدنی خسته و دلی پر از غم دارم، در یک دستم نسیم و در دست دیگرم خاک را دارم.