هوش مصنوعی: بهتر است که خودت راهی را انتخاب کنی و در این مسیر صبور باشی.

هوش مصنوعی: از این پس دیگر مانند عاقل‌ها در خانه رفتار نکن و خودت را دیوانه‌وار در اختیار دیگران قرار نده.

هوش مصنوعی: با چشمان مست و شادابم کاری نکن که از روبرو نیامدند، زیرا در این حال قدرت و شجاعت نداری.

هوش مصنوعی: موهای خود را با عشق و دلکشی بازی نکن، چرا که این کار نیاز به حوصله و زمان زیادی دارد.

هوش مصنوعی: هر کس نتواند ارزش خود را بشناسد، ناگهان دارایی و سرمایه‌اش را از دست خواهد داد.

هوش مصنوعی: کجا مثل تو کسی پیدا می‌شود که در حالتی از فقر و تنگدستی بتواند به وصالی دست یابد که من در آن مقام پادشاهی را تجربه کرده‌ام؟

هوش مصنوعی: وقتی که پیراهن را پاره می‌کنیم، تنها اشک ریختن و روی خاک افتادن حاصل آن است.

هوش مصنوعی: این آشفته‌کاری‌ها دست تو را نمی‌گیرد و این ناله و فریاد بر کارت اثری ندارد.

هوش مصنوعی: من نگران نیستم اگر دل تو به درد آید؛ چون در من این ترفند و فریب تأثیری نمی‌گذارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به عشق ورزد، مجبور به تحمل درد و رنج خواهد بود و در این مسیر، ممکن است چهره‌اش پژمرده و آزرده شود.

هوش مصنوعی: این بیچاره با این وضعیت بی‌حیا و بی‌نام و نشانی، چه نوعی است و از کدام مردم است!

هوش مصنوعی: ای مجنون، تو که عاشق به شمار می‌روی، در دل خود شوق و عشق را همچون شرابی در جام خود نگه‌داشتی.

هوش مصنوعی: بهتر است تو در کنار من باشی و دردم را حس کنی، زیرا اگر جانم در خطر باشد، این را خواهی دید.

هوش مصنوعی: آیا نشنیده‌ای که آن که از عقل و درایت دور است، مانند پروانه‌ای است که نمی‌تواند تاب نور را بیاورد؟

هوش مصنوعی: به سوی کسی برو که با غم و رنج زندگی می‌کند، چرا که او می‌تواند به عاشقان صبر و استقامت بیاموزد.