عبید زاکانیرباعی شمارهٔ ۱۴
ای شعله‌ای از پرتو رویت خورشید
رویم ز غمت زرد شد و موی سفید
از وصل تو هر که بود در جمله جهان
برداشت نصیبی و من خسته امید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای شعله‌ای از پرتو رویت خورشید
رویم ز غمت زرد شد و موی سفید
هوش مصنوعی: ای شعله‌ای که از نور رویت زاده شده‌ای، نور خورشید باعث شده است که من از غم تو پژمرده و موی سفید شوم.
از وصل تو هر که بود در جمله جهان
برداشت نصیبی و من خسته امید
هوش مصنوعی: هر کس از وصل تو در جهان بهره‌ای برد و نصیبی پیدا کرد، اما من همچنان خسته و ناامیدم.