هوش مصنوعی: ای جوانبخت وزیری که هنگام رسیدن به این گنبد سبز، تاج و افسر را بر سر خاک پایت می‌گذاری.

هوش مصنوعی: هر کسی که خسته و دلش شکسته باشد، از محبت و لطف تو به آرامش می‌رسد و دل هر فردی با بخشش‌های تو به خواسته‌اش دست پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر پادشاهی چون تو وجود داشته باشد، مانند خداوند به او روزی می‌رسد و پایه‌های اسلام به واسطه‌ی نام تو به بلندی‌ها خواهد رسید.

هوش مصنوعی: خسرو، بنده تواحت بعبید، از دلسوزی‌ات چشم‌پوشی کن تا کارهایم به خوبی پیش برود.

هوش مصنوعی: اگر مصلحت باشد، دعاگو باید درخواست خود را به شاه ارائه دهد، همان‌طور که پرچم‌ها به روشنایی می‌رسند.

هوش مصنوعی: من چند شعر از افراد مختلف به یاد دارم و به همین دلیل ممکن است یکی از آن‌ها به کسی که به آن‌ها دسترسی دارد، برسد.

هوش مصنوعی: به کسی که در این دنیا به نان و غذا راضی است، حرص و طمع می‌ورزد تا به مقام و جایگاه بزرگ برسد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به دریا برسد، تنها آب نمی‌خواهد، بلکه جواهرات و ثروت را طلب می‌کند. این نشان می‌دهد که وقتی به منابع بزرگ دسترسی پیدا می‌کنیم، خواسته‌هایمان نیز بزرگ‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: تنها کسی می‌تواند برای همیشه موفق و شاد باشد که در برابر دشمنش احتیاط کند، زیرا اگر آن دشمن غافلگیر شود، ممکن است اتفاق ناگواری بیفتد.

هوش مصنوعی: مدت زمانی که تو زندگی می‌کنی به اندازه‌ است که چندین بار گردش خورشید از کنار صورت تو عبور کند.