غزل شمارهٔ ۶۳
دل همان به که گرفتار هوائی باشد
سر همان به که نثار کف پائی باشد
هجر خوش باشد اگر چشم توان داشت وصال
درد سهلست اگر امید دوائی باشد
دامن یار به دست آر و ره میکده گیر
نشناس اینکه به از میکده جائی باشد
هوس خانقهم نیست که بیزارم از آن
بوریائی که در او بوی ریائی باشد
صوفی صافی در مذهب ما دانی کیست
آن که با بادهٔ صافیش صفائی باشد
پیر میخانهام از خانه برون کرد مگر
ننگ دارد که در آن کوچه گدائی باشد
چه کند گر نکشد محنت و خواری چو عبید
هر که را دل متعلق به هوائی باشد
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل همان به که گرفتار هوائی باشد
سر همان به که نثار کف پائی باشد
هوش مصنوعی: دل بهتر است که در گیر احساساتی باشد و سر بهتر است که فدای کسی بشود.
هجر خوش باشد اگر چشم توان داشت وصال
درد سهلست اگر امید دوائی باشد
هوش مصنوعی: دوری از محبوب لذتبخش است اگر چشمی به وصال او امید داشته باشد و درد به آسانی تحمل میشود اگر امیدی به درمان آن وجود داشته باشد.
دامن یار به دست آر و ره میکده گیر
نشناس اینکه به از میکده جائی باشد
هوش مصنوعی: دستت را به دامن معشوق برسان و به مسیر میکده برو. فراموش کن که به جز میکده جای دیگری وجود دارد که ارزش توجه داشته باشد.
هوس خانقهم نیست که بیزارم از آن
بوریائی که در او بوی ریائی باشد
هوش مصنوعی: من به دنبال خانقاه نیستم، زیرا از آن جمعیتی که در آن جا دورویی و ریا وجود داشته باشد، بیزارم.
صوفی صافی در مذهب ما دانی کیست
آن که با بادهٔ صافیش صفائی باشد
هوش مصنوعی: در مذهب ما، صوفی واقعی کسی است که با نوشیدنی خالص خود، پاکی و روشنی روحانی به دست میآورد.
پیر میخانهام از خانه برون کرد مگر
ننگ دارد که در آن کوچه گدائی باشد
هوش مصنوعی: پیر مغان من را از خانهاش بیرون کرد، شاید از این که در آن کوچه، کسی باشد که گدایی کند، شرم دارد.
چه کند گر نکشد محنت و خواری چو عبید
هر که را دل متعلق به هوائی باشد
هوش مصنوعی: چه تاثیری دارد اگر کسی همچون عبید، درد و رنج و ذلت را تحمل نکند، در حالی که دلش به چیزی وابسته است؟
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۶۳ به خوانش امیر محمدی
حاشیه ها
1391/04/26 14:06
شعر زیبایی بود
دوستش داشتم
1392/12/13 12:03
امیر خدائیان
زنده یاد استاد محمود کریمی این شعر را در آواز بیات ترک خوانده اند. در آبان ماه سال 1338 .
1396/09/21 22:12
مجتبی
در بیت ششم اگر بعد از پیر میخانه، (ام) افزوده شود
وزن کامل می شود به این صورت: پیرمیخانه ام از خانه برون کرد مگر - ننگ دارد که در آن کوچه گدایی باشد.
1396/09/21 23:12
مجتبی
در بیت ششم اگر بعد از (پیر میخانه) ، (ام) افزوده شود
وزن کامل می شود به این صورت : پیر
میخانه ام از خانه برون کرد مگر - ننگ دارد که در آن کوچه گدایی باشد
1401/05/05 13:08
بابک بامداد مهر
بوریایی که دراو بوی ریایی باشد...عالی است این غزل

عبید زاکانی