گنجور

غزل شمارهٔ ۵۶

علی‌الصباح که نرگس پیاله بردارد
سمن به عزم صبوحی کلاله بردارد
چکاوک از سرمستی خروش در بندد
ز شوق بلبل دلخسته ناله بردارد
به صد جمال درآمد عروس گل به چمن
صباش دامن گلگون غلاله بردارد
وجوه قرض میم هست لیک میترسم
که می‌فروشم نام از قباله بردارد
خنک نسیم بهاری که در جهد سحری
ز روی چون گل ساقی کلاله بردارد
خوشا کسی که در آن دم به بانک بلبل مست
ز خواب ناز نشیند پیاله بردارد
عبیدوار بزن پنج کاسه می کان می
ز پیش دل غم پنجاه ساله بردارد

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

علی‌الصباح که نرگس پیاله بردارد
سمن به عزم صبوحی کلاله بردارد
هوش مصنوعی: به‌محض اینکه صبح می‌رسد، نرگس با زیبایی خاص خود، پیاله‌ای به دست می‌گیرد و به‌انتظار صبحانه‌ای خوشبو و تازه، کلاهی می‌گذارد.
چکاوک از سرمستی خروش در بندد
ز شوق بلبل دلخسته ناله بردارد
هوش مصنوعی: چکاوک به خاطر خوشحالی و شوقش آواز می‌خواند، در حالی که بلبل که دلbroken و غمگین است، فقط ناله می‌زند.
به صد جمال درآمد عروس گل به چمن
صباش دامن گلگون غلاله بردارد
هوش مصنوعی: عروس گل با زیبایی‌هایش به چمن آمده و با دامن گلگونش، زیبایی و شادابی را به همراه دارد.
وجوه قرض میم هست لیک میترسم
که می‌فروشم نام از قباله بردارد
هوش مصنوعی: قرض‌ها جنبه‌های مختلفی دارند، اما می‌ترسم که در این میان نام‌نویسی رسمی را از میان ببرم.
خنک نسیم بهاری که در جهد سحری
ز روی چون گل ساقی کلاله بردارد
هوش مصنوعی: نسیم دلپذیر بهاری که در هنگام سحر از چهره‌ی زیبا همچون گل، گیلاس را برمی‌دارد.
خوشا کسی که در آن دم به بانک بلبل مست
ز خواب ناز نشیند پیاله بردارد
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که در آن لحظه، در کنار صدای شاداب بلبل، بدون هیچ نگرانی و در حالی که از خواب شیرین بیدار شده، نشسته و جامی را بر می‌دارد.
عبیدوار بزن پنج کاسه می کان می
ز پیش دل غم پنجاه ساله بردارد
هوش مصنوعی: عبید می‌گوید که یک جرعه می بنوش تا غم و اندوهی را که برای پنجاه سال در دل داشته‌ای، از خود دور کنی و به زندگی شادتر بپردازی.