هوش مصنوعی: زیبای دل‌ربای ما با ناز و دلخواه به ما نگاه می‌کند، اما از کنارش مانند یک بیگانه می‌گذرد، در حالی که او برای ما آشناست.

هوش مصنوعی: دوست بی‌گناه از ما دور شده و بازگشت تا ببیند دشمن ما درباره‌مان چه می‌گوید.

هوش مصنوعی: من به هیچ‌کس از ظلم و جفا شکایت نمی‌کنم، زیرا می‌ترسم که این مسئله به گفتگو و بحث‌های بیشتری کشیده شود.

هوش مصنوعی: ما با درد جدایی دست و پنجه نرم می‌کنیم، چون طبیب اصلاً به درمان ما توجهی ندارد.

هوش مصنوعی: هر لحظه به خاطر عشق به پیچ و تاب موهای او، دل بی‌قرار و آشفته ما دیوانه‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر این آه سوزان به کوه برسد، بی‌تردید دل سنگین ما را می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: شاید از شدت بی‌پناهی و ناامیدی، اشک و خون بریزم، زیرا او همیشه باعث ویرانی و بدبختی ماست.