هوش مصنوعی: ای ساقی، دوباره به ما باده و نوشیدنی بده، چند جام پر از شراب برای ما بریز. از آن طرف هم به ما از شراب نیمه‌پخته و خام هم بده.

هوش مصنوعی: صوفی در کنار محراب نشسته و به خوبی و نیکویی می‌پردازد، ولی ما در عوض به ریاکاری و میخانه‌گردی و تحمل درد و بدنامی مشغولیم.

هوش مصنوعی: شراب را بیاور زیرا در کنار باغ، چند نوازنده و چند گل و چند زیبایی وجود دارد که خوشایند است.

هوش مصنوعی: هر زمان که باده به من برسد، چشمانت و لبانت را پیش من بیاور تا من از آن چیزهایی که می‌گویم، زیباتر و خوشمزه‌تر شوند.

هوش مصنوعی: اگر در خانه باده‌ای نیست، زحمت بکش و برای ما دل‌خوشی بیاور تا چند قدمی به میخانه برویم و از آنجا بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: اگر به جای پول، می‌خواهی با گل سرخ خود شیرینی را بخرم، می‌توانی لباس من را به گرو بگذاری و چند جام از آن بیاوری.

هوش مصنوعی: عبید به تو می‌گوید که ذکر و عبادت را کنار بگذار، چون اگر به دنبال حقیقت نباشی، فقط در دام ظواهر باقی خواهی ماند. بنابراین، بهتر است خود را از این بندهای ظاهری آزاد کنی و به جستجوی معنا و حقیقت بپردازی.