هوش مصنوعی: شب گذشته غم تو قلبم را پر کرده بود و احساس می‌کردم که از صدای سینه‌ام، دودی به سوی آسمان بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: جانم به خاطر زیبایی لب‌های تو به تنگ آمده و دلم از عشق و شوق زلف‌های تو آشفته و بی‌تاب شده است.

هوش مصنوعی: شمع به من نگاه می‌کرد و می‌سوخت تا صبح، از آتشی که در من شعله‌ور شده بود.

هوش مصنوعی: از چشمانم تصویر تو دور شد، در حالی که اطراف خانه‌ات را همه دریا فراگرفته بود.

هوش مصنوعی: دلم می‌خواست که شادی و خوشبختی در زندگی‌ام جا بگیرد، اما وقتی به آن رسیدم، دیدم غم و اندوه در آنجا نشسته است.

هوش مصنوعی: صبر من از بین رفت و حالا بی‌قرار و مضطرب هستم، گویی که دلش از ما دور شده است.

هوش مصنوعی: عبید به خاطر عشق تو به شدت غمگین شده و ناراحتی او را از آن جهت می‌دانم که او را تنها و بی‌کسی حس کرده است.