هوش مصنوعی: از زیبایی تو که به مانند گل ارغوان است، مرا به حالتی خوش و حیرت‌انگیز کشاند و نامم را در دنیا پراکنده ساخت.

هوش مصنوعی: موهای تو آن‌قدر زیبا و پیچیده‌اند که هنوز هم درباره‌شان حرفی نزده‌ام. دل من پر از احساسات و گره‌هایی است که در زبانم مانده‌اند.

هوش مصنوعی: دهان تو از ضعف من صحبت می‌کرد و به خاطر این حرف‌ها، من را به اشتباه در مورد وجود خودم امیدوار کرد.

هوش مصنوعی: تو با ابرویی که به شکل کمان کشیده‌ای، دل به امیدی بسته‌ای که شاید بتوانی قلابی به گوش کسی بیفکنی و آن را به دام بیندازی.

هوش مصنوعی: موی دلربای تو باعث شده که گفتارها طولانی شود و لب تو نکته‌ای ظریف و مهم را مطرح کرده است.

هوش مصنوعی: تعجب نکن که ماه به خاطر زیبایی و جاذبه‌ی دور چهره و ابروهایت، از روی ناتوانی، کمان را به زمین گذاشته است.

هوش مصنوعی: از اسرار عشق که عبید پنهان کرده بود، اشک او در دهان مردم پخش شد.