هوش مصنوعی: من از حال سرمستم جدا شده‌ام؛ در آن زمان، جهانی در حال هیجان و شوق بود و مردم را به شادی و شرارت می‌کشاند.

هوش مصنوعی: جمال او همچون نور خورشید در سراسر جهان درخشش داشت و تأثیرش بر هفت کشور احساس می‌شد.

هوش مصنوعی: زمانی که نسیم به آرامی از کنار زلف چین‌دار او عبور می‌کند، عطر گلزار را به خود می‌گیرد و بویی خوش از مشک و عنبر به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر بار که من آهی می‌زنم، مانند این است که آتش در عود و مجمر روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: دل می‌خواست تا بوسه‌ای از او بگیرد، اما نمی‌توانست این احساس را به او بگوید و به این خاطر نمی‌توانستند با هم ارتباط برقرار کنند.

هوش مصنوعی: عبید همیشه از درد و رنج خود به نحوی صحبت می‌کرد که گویی هر بار با شور و شوق تازه‌ای این موضوع را دوباره مرور می‌کند.