هوش مصنوعی: صورت زیبای او را مانند ماه درخشان ببین و قامت بلندش را همچون سرو در باغ گل‌ها تماشا کن.

هوش مصنوعی: عطر گل در رنگ بدن نازک او چگونه است؟ پس پیراهنش را ببین.

هوش مصنوعی: مانند شاخ نرگس که در بهار گاهی سر بر می‌آورد و گاهی به خواب می‌رود، حال طبیعت در این فصول به همین شکل است.

هوش مصنوعی: بوی خوش سرو قامت او مرا به گریه واداشته و اشک‌هایم از چشمانم به زمین میریزد. خون بر پیراهنش دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: دست و دامن او به رنگ لاله‌هاست، که از خون انسان‌های بیگناه رنگین شده است.

هوش مصنوعی: دل از عشق و محبت به سوی دیگری بی‌توجه است و تنها در خشم و کینه به من نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: با وجود نور هر شب، تا سحرگاه به سادگی می‌گذرانم و دیگران او را می‌بینند که می‌خورد.