هوش مصنوعی: ای محبوب زیبا، تو که مانند تیر برآمده از کمان ابرویت، دل‌ها را به وسوسه می‌آوری، چند بار به لکنت انداخته‌ای؟

هوش مصنوعی: کسی که دلم به او وابسته‌است و در دل و جانم جا دارد، با تیر عشقی که به قلبم زده، مرا از همه‌جا دور کرده و راه را بر من بسته است.

هوش مصنوعی: چشمانت با یک نگاه آرامش را از من گرفت و مانند چشمان آهو، مرا به هیجان آورد.

هوش مصنوعی: تیر جادویی که با فریب و ناز در دل شب بر دل نشسته است.

هوش مصنوعی: هیچ درخت زیبایی جز تو وجود ندارد که بتواند مانند سرو در کنار جوی بایستد و از لب جوی، آبی برگیرد.

هوش مصنوعی: عجیب نیست که زیبایی تو موجب حسرت و حسادت دیگران شود، زیرا نور و روشنی چهره‌ات مانند تابش خورشید است و می‌تواند احساس خستگی را از بین ببرد.

هوش مصنوعی: چقدر طول می‌کشد که در گوشه غم مثل نوری، به یاد تو زانوی غم بزنم؟