هوش مصنوعی: پرنده‌ای با صدای شاد و سرزنده‌اش خوشامد می‌گوید، و پیش روی گل، داستانی دلنشین و خوش‌یمن به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: درد و غم چمن از باران بهاری به مانند باده‌ای خوش و خالص است که در پیمانه‌ای خوش‌شانسی ریخته شده است.

هوش مصنوعی: به هنگام نماز و دعا، با آرامش و تمرکز در عبادت خود بمان و از دنیا دور شو. در عوض، اگر در میخانه باشید و شرابی بنوشید، آن فضا نیز می‌تواند خوشایند و مبارک باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر ظلم و ستمی که بر دل من رفته، آتش عشق‌ام شعله‌ور است. اگر شمع به خاطر این سوز و گداز پروانه را بکشد، این واقعه برای او خوشایند است.

هوش مصنوعی: با نگاه بازیگوشش، دل مرا مجروح کرد، ولی برای آن دلدار آشنا، غم غریبه خوشایند است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت عشق اشاره دارد. شاعر از حلقه‌های گیسوی معشوقش صحبت می‌کند و آنها را به زنجیری تشبیه می‌کند که دل را به خود مشغول نگه می‌دارد. احساساتی را که این زنجیر ایجاد می‌کند، نشان‌دهنده دیوانگی و شوق عاشقانه است و در عین حال، این گرفتار شدن را به عنوان رویدادی خوشایند و مبارک می‌داند.

هوش مصنوعی: وقتی نور مهر تو در دلم جا گرفت، گنج و ثروت در خانه‌ای که ویران است، به من برکت می‌دهد.