هوش مصنوعی: ای قفل دل ما را با لب‌های سرخ تو باز کن، بگذار قفل دلم از بین برود، ای کسی که گشایش‌دهنده‌ای.

هوش مصنوعی: تا کی باید دل غمگین و افسرده باشد؟ ای مطرب، دفی به دست بگیر و با باده، دل‌ها را شاد کن.

هوش مصنوعی: آن دفی که وقتی به صدا در می‌آید، آسمان‌ها را به رقص در می‌آورد و آن نوری که وقتی به جوش می‌آید، پایان‌اش می‌شود چراغی روشند.

هوش مصنوعی: وقتی چراغ روشن شد، آسمان‌ها به رقص درآمدند و این نور و شادی باید در دل من اصلاح و بهبود یابد.

هوش مصنوعی: وقتی دل از خوشی پر شود، مانند یک ساز موزون و شاداب می‌نوازد. اما وقتی جسم انسان در مکانی ثابت بماند، روح او بی‌حرکت و بدون شور و هیجان می‌شود.

هوش مصنوعی: نور و روحی تازه و با ارزش پدیدار شد. همچون نوح که در دریا آمد، این گنج نهان نیز به ظهور رسید و هم کشتی و هم ناخدا را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی نور حقیقت در عالم مشاهده ظهور کرد، اسرار پنهان به وضوح نمایان شدند و رازهای معنایی به درستی توضیح داده شدند.