هوش مصنوعی: اگرچه دستانم به زلف سیاه تو نمی‌رسد، اما یاد تو به‌قدری قوی و عمیق است که جانم را به آن پیوند داده است.

هوش مصنوعی: اگر هزاران مسیر سخت و دشوار را هم بپیمایم، نگران هیچ مشکلی نیستم، چون دوستی در کنارم است و این همراهی او برایم اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که کعبه به مقصد کسی تبدیل می‌شود، دیگر چه غمی از مغیلان (عابران) وجود دارد؟ کسی که در راه است، به جای پا از سر می‌گذرد.

هوش مصنوعی: هرچند که دشمن ظالم و خطرناک به نظر می‌رسد، اما وقتی تو در برابر منی، به اندازه‌ای بی‌خطر و مکر هستی که به یک روباه می‌ماند.

هوش مصنوعی: دلم از کسی گرفته شده که زیبایی‌اش برتر از صد یوسف است و او در چاهی از عشق گرفتار شده است.

هوش مصنوعی: به چه زیبایی که وقتی از پشت پرده نمایان می‌شود، چهره‌اش همچون خورشید درخشان و مانند ماه زیباست.

هوش مصنوعی: من داستانی را از زیبایی‌های دراز او نقل می‌کنم، ولی چه فایده که عمر گرانبها و کوتاه است.