شمارهٔ ۲۶
 چشمت که بلای چشم آهوست 
 صیاد ستمگر و جفا جوست 
 دل ها همه صید او و او را 
 تیر از مژه و کمانش ابروست 
 هر غمزه کز او بدل نشیند 
 پیکان بلا و تیر جادوست 
 در خواب چو دید نرگسش گفت 
 بیدار مکن که فتنه اش خوست 
 چون نور حیات جاودان یافت 
 هر کس که شهید غمزه اوست 
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
 چشمت که بلای چشم آهوست 
 صیاد ستمگر و جفا جوست 
هوش مصنوعی: چشمان تو زیبا و دلربا هستند، اما آنها مانند تیرهای بلای صیاد، کسی را تحت فشار و ظلم قرار میدهند.
 دل ها همه صید او و او را 
 تیر از مژه و کمانش ابروست 
هوش مصنوعی: دلهای همه به دام عشق او افتادهاند و او با تیرهایی که از مژههایش به پرواز در میآید و با ابروهایش مانند کمانی قدرتمند، بر آنها تسلط دارد.
 هر غمزه کز او بدل نشیند 
 پیکان بلا و تیر جادوست 
هوش مصنوعی: هر نگاهی که از او به کسی بیفتد، مانند پیکان درد و تیر سحر است.
 در خواب چو دید نرگسش گفت 
 بیدار مکن که فتنه اش خوست 
هوش مصنوعی: در خواب، وقتی نرگس خود را دید، به او گفت که بیدار نکند، زیرا خواب او جذاب و فریبنده است.
 چون نور حیات جاودان یافت 
 هر کس که شهید غمزه اوست 
هوش مصنوعی: هر کسی که از زیبایی و جذابیت عشق او بهرهمند شود، به زندگی جاودانی دست مییابد.

نورعلیشاه