شمارهٔ ۲۶
چشمت که بلای چشم آهوست
صیاد ستمگر و جفا جوست
دل ها همه صید او و او را
تیر از مژه و کمانش ابروست
هر غمزه کز او بدل نشیند
پیکان بلا و تیر جادوست
در خواب چو دید نرگسش گفت
بیدار مکن که فتنه اش خوست
چون نور حیات جاودان یافت
هر کس که شهید غمزه اوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چشمت که بلای چشم آهوست
صیاد ستمگر و جفا جوست
هوش مصنوعی: چشمان تو زیبا و دلربا هستند، اما آنها مانند تیرهای بلای صیاد، کسی را تحت فشار و ظلم قرار میدهند.
دل ها همه صید او و او را
تیر از مژه و کمانش ابروست
هوش مصنوعی: دلهای همه به دام عشق او افتادهاند و او با تیرهایی که از مژههایش به پرواز در میآید و با ابروهایش مانند کمانی قدرتمند، بر آنها تسلط دارد.
هر غمزه کز او بدل نشیند
پیکان بلا و تیر جادوست
هوش مصنوعی: هر نگاهی که از او به کسی بیفتد، مانند پیکان درد و تیر سحر است.
در خواب چو دید نرگسش گفت
بیدار مکن که فتنه اش خوست
هوش مصنوعی: در خواب، وقتی نرگس خود را دید، به او گفت که بیدار نکند، زیرا خواب او جذاب و فریبنده است.
چون نور حیات جاودان یافت
هر کس که شهید غمزه اوست
هوش مصنوعی: هر کسی که از زیبایی و جذابیت عشق او بهرهمند شود، به زندگی جاودانی دست مییابد.