هوش مصنوعی: لحظه‌ای کتاب آسمانی را با زبانی خاکی و ساده خواندم و به این نتیجه رسیدم که از دل پاک، دانش‌های دو جهان به‌دست می‌آید.

هوش مصنوعی: نه کسی عالم بود، نه کسی انسان، و نه کسی رازدار که در یک لحظه، گنج پنهان را برای تو آشکار کند.

هوش مصنوعی: زمانی که علم و دانایی تو به وضوح نمایان شد، جهان را در قامت یک جسم بی‌جان مشاهده کردی که جان و روح همه موجودات به آن تعلق دارد.

هوش مصنوعی: آنها فهمیدند که تو چقدر بی‌همتا هستی و از دل شگفتی و شگفتی‌های خود، توانسته‌اند احساسات عمیق و زبان بی‌زبانی خود را به تصویر بکشند.

هوش مصنوعی: یکی در ستایش تو مشغول ذکر توست و دیگری در اندیشه شکر و سپاس تو. در اینجا، درهای یکتایی و معانی عمیق گشوده شده است.

هوش مصنوعی: از دستورات توست که در فصل سرما، جوانی و سرسبزی بهار را به زندگی می‌آورد و همچنین نشان می‌دهد که در پیری، زندگی به رنگ و بویی دیگر در می‌آید.

هوش مصنوعی: ای زاهد، خودت را ببین و از خودت آگاه باش. تو مانند نور بی‌نوا می‌درخشی؛ پس بی‌جهت در کار نکته‌دانان دخالت نکن و از جدل دوری کن.