هوش مصنوعی: در دلم مکانی خصوصی دارم که در آنجا محبوب و عزیزم زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: بدون اینکه از خانه خارج شوم، احساس شور و شوق دارم که به سمت منزل بروم.

هوش مصنوعی: صدای دلنشینی از لب او به گوش نرسیده، اما داستانی از او بر روی هر زبانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: در هر گوشه و کناری، انسان‌ها به خاطر جذابیت‌های ظاهری او مانند پروانه به دور شمع می‌چرخند و مجذوب زیبایی‌اش می‌شوند. او چنان جذاب است که همه را به خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر دل، در آرزوی گنج و محبت او، مانند گوشه‌ای از ویرانه‌ای بی‌صاحب و بی‌سکنه قرار دارم.

هوش مصنوعی: نمی‌پندارم که مانند چشم‌هایی که در پی فتنه‌اند، نگاه نرگس‌وارش در عالم وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که گوهر ارزشمند و جان‌بخش را در مسیر خود می‌بینی، دیگر نه فقط روح و جان، بلکه همچنین راه و وسیله برای پیمودن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل‌ها را به دام می‌اندازد، هر جایی که رد او باشد، دام و دانه‌هایش وجود دارد.

هوش مصنوعی: دنبال زلف‌های او همچون زنجیر گرفتار شدم و از همه جا دیوانه‌وار مجذوب او هستم.