گنجور

شمارهٔ ۸۴

ای صفاتت شده آئینه ذات
کرده ذات تو تجلی بصفات
نوح را لطف تو شد لنگر فلک
تا ز طوفان بلا یافت نجات
خواستم نقش جمالت بکشم
مژه ام شد قلم و دیده دوات
منم آن طوطی شکر شکنی
که خورم از لب قند تو نبات
دل که لب تشنه جام خضر است
کشد از لعل لبت آب حیات
بی گل روی توام بلبل جان
نبود یک نفسش صبر و ثبات
شد عیان چون بجهان نور علی
جلوه ذات بر آمد بصفات

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای صفاتت شده آئینه ذات
کرده ذات تو تجلی بصفات
هوش مصنوعی: ویژگی‌های تو مانند آینه‌ای است که حقیقت وجود تو را نشان می‌دهد و ذات تو با صفاتت خود را نمایان کرده است.
نوح را لطف تو شد لنگر فلک
تا ز طوفان بلا یافت نجات
هوش مصنوعی: لطف تو باعث شد نوح به عنوان نجات‌بخش در برابر طوفان بلا قرار گیرد و به این ترتیب سوار بر کشتی‌اش به رهایی رسید.
خواستم نقش جمالت بکشم
مژه ام شد قلم و دیده دوات
هوش مصنوعی: خواستم زیبایی‌های تو را به تصویر بکشم، مژه‌ام به جای قلم قرار گرفت و چشم‌هایم به جای مرکب.
منم آن طوطی شکر شکنی
که خورم از لب قند تو نبات
هوش مصنوعی: من آن طوطی‌ام که شکر را تکه‌تکه می‌کند و از لب‌های شیرین تو تغذیه می‌کنم.
دل که لب تشنه جام خضر است
کشد از لعل لبت آب حیات
هوش مصنوعی: دل، چنانکه تشنه است به آب خضر، از زیبایی لب تو، آرزوی حیات و زندگی دوباره می‌کند.
بی گل روی توام بلبل جان
نبود یک نفسش صبر و ثبات
هوش مصنوعی: من بی‌گل روی تو، مانند بلبل جانم، حتی یک لحظه هم صبر و آرامش ندارم.
شد عیان چون بجهان نور علی
جلوه ذات بر آمد بصفات
هوش مصنوعی: چشم‌ها روشن شد و نور علی نمایان گشت، آن زمان که صفات خداوند بر ذات او تابید.