هوش مصنوعی: ما فقط به چهره زیبایت نگاه می‌کنیم و جز این، به چیز دیگری توجهی نداریم. در واقع، جز خاک پای تو چیزی برای ما مهم نیست و دیدن هیچ چیز دیگری برایمان امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: ای شاه، چگونه می‌توانم از بخشش‌های تو چشم‌پوشی کنم، هرچند که تو به دلِ ناتوان من توجهی نداری.

هوش مصنوعی: زمانی که دل مثل پرنده‌ای از گوشه بام تو پرواز نمی‌کند، به این معناست که از سنگ‌های رقیبان دیگر، بال و پرش را ندارد.

هوش مصنوعی: دل را که بخوانی، غم عشق تو به خانه‌اش آمده و جز درد و رنج، چیزی برای ما در دسترس نیست.

هوش مصنوعی: محبت مانند درختی است که اگر از دل زهرآگین و دردناک نشأت بگیرد، تنها اندوه و رنج به بار می‌آورد و نتیجه‌ای جز محنت نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: ای زاهد، چرا باده‌نوشان را انکار می‌کنی؟ آیا خبر راست و درستی دربارهٔ آن‌ها نداری؟

هوش مصنوعی: از نگاه خود به حقیقتی بنگر که جز نور علی در دو جهان، چیز دیگری دیده نمی‌شود.