هوش مصنوعی: ای شیخ، تا کی به سخن گفتن ادامه می‌دهی در حالی‌که غریب و بی‌خبر از دل‌های مردم هستی؟ اگر از حال دل‌ها آگاه نیستی، چرا همچنان صحبت می‌کنی؟

هوش مصنوعی: دو جهان با یک نفس آتش می‌گیرد و در باد پراکنده می‌شود، هنگامی که شعله از دل دردی در صبحگاه سرد و تنها برخیزد.

هوش مصنوعی: راهنما و راهنمایی برای کسانی که در تنهایی و غریبی به سر می‌برند، فقط خداوند است و تو چه می‌دانی که این مسیر غریب به کجا خواهد رسید.

هوش مصنوعی: نرمش و زیبایی صبحگاهی که از سمت شرق بر می‌خیزد، مانند نوری است که از دمی به روز می‌دهد و درخشش کرم و مهربان در آسمان را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: خورشید جهان به تنهایی نمی‌تواند وجودی داشته باشد، چون وقتی که کرم ماه پدیدار می‌شود، جلوه‌گری او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای باد خوش، روز نیکویی به یعقوب برسان و به او بگو که یوسف، آن جوان غریب، از عمق چاه بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: حلقه بندگی از ابتدا با نور علی در گوش عزیزان به ویژه در دل شاهان و بزرگان ایجاد شده است، حتی اگر آن‌ها در دنیا غریب و بی‌کس باشند.