هوش مصنوعی: این متن به نوعی به ارتباط بین شکل و معنای انسان‌ها اشاره دارد. می‌توان گفت که هر فرد مانند حبابی است که در درون یک ظرف آب وجود دارد، و این ظرف نمایانگر دنیای ماست. صورت ما همانند جامی است که درون آن معنا و خود ما به مثابه شرابی گرانبها قرار دارد. در واقع، این تصویر به تلاطم و زیبایی آنچه درون هر فرد وجود دارد اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: ظاهر و باطن همیشه با هم هستند؛ مانند اینکه موج به شکل دریا دیده می‌شود و در واقع، آب همان معنای زیرین آن است.

هوش مصنوعی: خورشید از ذره‌ای نمایان می‌شود و آن ذره نیز به واسطه‌ی خورشید نمایان می‌گردد.

هوش مصنوعی: با لیوانی در دست به خاطر خوشحالی در درب میخانه‌ ای در حال رقصیدن هستم، در حالی که مست و سرمست هستم.

هوش مصنوعی: به میخانه برو و از شراب بنوش تا از شادی و سرخوشی بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: برای حفظ جان، سوره اخلاص را بخوان تا بتوانی چهره مادر کتاب را مشاهده کنی.

هوش مصنوعی: ای نوازنده، از سروده‌های نور علی یک غزل بزن و آن را با چنگ و رباب بنواز.