شمارهٔ ۴
نه تنها خال هندویش رباید کفر و دین ما را
بکف زنار گیسویش بود حبل المتین ما را
بکین از جیب فرعونی برآرند ار جهانی سر
کلیم آسا ید بیضا بود در آستین ما را
مهی کز تابش مهرش دهد هر ذره را تابی
چرا بر صدر بینائی نماید مستکین ما را
نگین واری نداریم ار چه بر روی زمین جائی
بسی ملک سلیمانی بود زیر نگین ما را
مخوان از کنج میخانه بسوی خلدمان زاهد
که خاک درگهش باشد به از خلد برین ما را
تو میسوزی دل ما را از آن ترسم که ناگاهی
جهد برق جهانسوزی ز آه آتشین ما را
اگر نور علی در دل نمیکرد این چنین منزل
که کردی نقش شک زایل به تائید یقین ما را
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نه تنها خال هندویش رباید کفر و دین ما را
بکف زنار گیسویش بود حبل المتین ما را
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیت خاصی که یک دختر با خال هندیاش دارد، اشاره میکند. شاعر میگوید که زیبایی او نه تنها ایمان و اعتقادات ما را تحت تاثیر قرار میدهد، بلکه موهای بلند و زیبا و گیسوانش نیز به نوعی برای ما به عنوان یک حلقهی محکم و استوار عمل میکند که ما را به هم متصل میسازد. در واقع، این زیبایی و جذابیت او به ما احساس وابستگی و پیوستگی عمیق میدهد.
بکین از جیب فرعونی برآرند ار جهانی سر
کلیم آسا ید بیضا بود در آستین ما را
هوش مصنوعی: اگر چه دنیا از عظمت فرعون میفروشد، ما هم در دل خود معجزهای داریم همچون عصای موسی که میتواند جادوها را محو کند.
مهی کز تابش مهرش دهد هر ذره را تابی
چرا بر صدر بینائی نماید مستکین ما را
هوش مصنوعی: ماه که به خاطر تابش خورشیدش به هر ذرهای زیبایی و جذابیت میبخشد، چرا تصویر ما را بر تخت بینایی نمایان میسازد؟
نگین واری نداریم ار چه بر روی زمین جائی
بسی ملک سلیمانی بود زیر نگین ما را
هوش مصنوعی: ما هرچند که در دنیا جایی نداریم، اما چه بسیار مکانهای پادشاهی سلیمان در زیر نگین ما وجود دارد.
مخوان از کنج میخانه بسوی خلدمان زاهد
که خاک درگهش باشد به از خلد برین ما را
هوش مصنوعی: از زاهد تعریف نکن که زمان خود را در میخانه صرف میکند و به جای بهشت، علاقهاش به خاک درگاه میباشد، زیرا ما بهشت را از آن بهتر میدانیم.
تو میسوزی دل ما را از آن ترسم که ناگاهی
جهد برق جهانسوزی ز آه آتشین ما را
هوش مصنوعی: تو در آتش عشق میسوزی و دل ما را میسوزانی از ترس اینکه ناگهانی، مانند یک برق، آتش بزرگ و ویرانگری برپا شود که ناشی از نالههای سوزان ماست.
اگر نور علی در دل نمیکرد این چنین منزل
که کردی نقش شک زایل به تائید یقین ما را
هوش مصنوعی: اگر علی (ع) در دل ما نور و روشنایی ایجاد نمیکرد، ما هرگز نمیتوانستیم این چنین شک و تردید را به یقین تبدیل کنیم.