نورعلیشاه » دیوان اشعار » غزلیات » بخش اول » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نسیم گلشن کوی تو صبحدم ما را</p></div>
<div class="m2"><p>شکفت غنچه دل بلبلان شیدا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چنان بعشق رخت برده ئی دلم از کف</p></div>
<div class="m2"><p>که حسن طلعت یوسف دل زلیخا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چه ذره پست شود آفتاب عالمتاب</p></div>
<div class="m2"><p>نمائی ار به بلندی جمال زیبا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>کجا زبان بملامت گشائی ار بینی</p></div>
<div class="m2"><p>بنور دیده مجنون جمال لیلا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>دمی بدیده وامق درآو خوش بنشین</p></div>
<div class="m2"><p>گرت هواست که بینی عذار عذرا را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>زبان بکام دل اکنون گشاده نور علی</p></div>
<div class="m2"><p>که زنده از سخنش میکند مسیحا را</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

نسیم گلشن کوی تو صبحدم ما را
شکفت غنچه دل بلبلان شیدا را
چنان بعشق رخت برده یی دلم از کف
که حسن طلعت یوسف دل زلیخا را
چه ذره پست شود آفتاب عالمتاب
نمایی ار به بلندی جمال زیبا را
کجا زبان بملامت گشایی ار بینی
بنور دیده مجنون جمال لیلا را
دمی بدیده وامق درآو خوش بنشین
گرت هواست که بینی عذار عذرا را
زبان بکام دل اکنون گشاده نور علی
که زنده از سخنش میکند مسیحا را

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

نسیم گلشن کوی تو صبحدم ما را

شکفت غنچه دل بلبلان شیدا را

چنان بعشق رخت برده ئی دلم از کف

که حسن طلعت یوسف دل زلیخا را

چه ذره پست شود آفتاب عالمتاب

نمائی ار به بلندی جمال زیبا را

کجا زبان بملامت گشائی ار بینی

بنور دیده مجنون جمال لیلا را

دمی بدیده وامق درآو خوش بنشین

گرت هواست که بینی عذار عذرا را

زبان بکام دل اکنون گشاده نور علی

که زنده از سخنش میکند مسیحا را

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات