هوش مصنوعی: صبح، ساقی در میخانه را گشود و با یک جام، کام میخواران را شیرین کرد.

هوش مصنوعی: از لب ظرف شیشه‌ای می، عشق برچیده شد و ساغری پر از شراب در کام ما ریخته شد.

هوش مصنوعی: شراب بیریا آنقدر نوشیده شد که جان آدم را کاملاً از قید ریا و تصنع آزاد کرد.

هوش مصنوعی: دل من از خانه‌ی خودخواهی و تزویر بیرون آمد و به فضایی پاک و الهی پناه برد.

هوش مصنوعی: ناگهان آن ماه زیبا و دلربا وارد شد و با نور محبتش فضای دل را آرام و پاک کرد.

هوش مصنوعی: من از درد هجران او در عذاب بودم، اما او با وصل کردنش مرا درمان کرد.

هوش مصنوعی: نور علی در دل من تابید و باعث شد که نسبت به خودم بیگانه شوم و با حقیقت آشنا گردم.