شمارهٔ ۱۰۰
روی تو چو ماه انور آمد
موی تو چون سنبل تر آمد
یک بوسه ز لعل شکرینت
بهتر ز هزار شکر آمد
هر نفحه ز زلف عنبرینت
چون نافه چین معنبر آمد
هر نکته ز لعل نوشخندت
سنجیده چو درج گوهر آمد
هر خال بروی تابناکت
عودی بمیان مجمر آمد
بگذشت رهی بخال کویت
زان باد صبا معطر آمد
هر ذره که نوری از علی یافت
رخشنده چو مهر خاور آمد
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
روی تو چو ماه انور آمد
موی تو چون سنبل تر آمد
هوش مصنوعی: وقتی چهرهات مانند ماه درخشان شد، موی تو مانند سنبل زیبا و خوشبو گردید.
یک بوسه ز لعل شکرینت
بهتر ز هزار شکر آمد
هوش مصنوعی: یک بوسه از لبهای شیرین تو ارزش بیشتری از هزار شکر دارد.
هر نفحه ز زلف عنبرینت
چون نافه چین معنبر آمد
هوش مصنوعی: هر بادی که از زلف خوشبو و عطرآگین تو میوزد، مانند عطر خوشی است که از گلهای بهاری خارج میشود.
هر نکته ز لعل نوشخندت
سنجیده چو درج گوهر آمد
هوش مصنوعی: هر حرف و نکته از لبهای خوشنفس تو، به اندازهی ارزش یک گوهر باارزش است.
هر خال بروی تابناکت
عودی بمیان مجمر آمد
هوش مصنوعی: هر نقطه درخشان بر چهره زیبا تو مانند عود خوشبویی است که در میان آتش میگیرد و عطرش فضا را پر میکند.
بگذشت رهی بخال کویت
زان باد صبا معطر آمد
هوش مصنوعی: از راهی که به خال تو میرسد، نسیم صبحگاهی خوشبویی عبور کرده است.
هر ذره که نوری از علی یافت
رخشنده چو مهر خاور آمد
هوش مصنوعی: هر ذرهای که از نور علی بهرهمند شد، مانند خورشید درخشان و روشن شد.