هوش مصنوعی: مدت‌ها پیش، فرماندهی به قاضی آنجا چند موضوع را بیان کرد و درباره‌شان گفتگو کردند.

هوش مصنوعی: یک فرد پرشور و پرهیجان به سمت راه قاضی رفت و در میان راه در را بست و رفت.

هوش مصنوعی: وقتی شخص به قاضی نزدیک شد و گرم‌گرفته در مورد حالش از او پرسید، قاضی به آرامی و با نرمی در مورد وضعیتش پرسش کرد.

هوش مصنوعی: گفت از طرف اسپهبد به تو می‌آیم تا ببینم نظر عاقلانه و دوراندیش تو چیست.

هوش مصنوعی: قاضی از او پرسید: حالا چه چیزی باعث شده که این قدر急 به پیش من بیایی؟

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم که چه عملی انجام داده است، اما می‌دانم که خداوند آن را می‌داند و من از آن راز باخبر نیستم.

هوش مصنوعی: قاضی بیچاره از کارشکنی و رفتار فردی که به او رسیدگی می‌کرد، به شدت شگفت‌زده و متحیر شد و حتی نتوانست چیزی بگوید و لب به دندان گرفت.

هوش مصنوعی: هر چه از او سوال کردی، در هیچ موضوعی جز این یک نکته جوابی نشنیدی.

هوش مصنوعی: وقتی که از شدت حماقت و نادانی به جانش فشار آمد، برای مدتی فکر کرد و سپس ساکت شد.

هوش مصنوعی: مرد نادان از سخن خود درس عبرت گرفت و دوباره به نزد سردار آمد تا از او کمک بگیرد.

هوش مصنوعی: قاضی گفت: بله، او راست می‌گوید، او از من خواسته است که سنگی برای آسیابش بیاورم.

هوش مصنوعی: قاضی به او احترام‌های زیادی نشان داد و آسیا (زمینه‌های زندگی و فعالیت) را همچون سنگی به او تسلیم کرد.

هوش مصنوعی: آن دیو سنگی که در آسیاب بود، پس از گذشت مدتی طولانی، به خاطر قدرت خود آن را برداشت و به جلو پیش کیامنوردی برد.

هوش مصنوعی: وقتی آن فرمانده سنگ بزرگ را دید، از آن نادانی که چنین چیزی را ساخته بود، شگفت‌زده شد.

هوش مصنوعی: گفت این کار برای من مناسب نیست، زیرا نه این راه برای من است و نه آن یکی. من فقط یک چیز می‌خواهم.

هوش مصنوعی: مردی نادان سنگی را بر سرش گذاشت و دوباره به راه قاضی رفت.

هوش مصنوعی: به خاطر تلاش و کوشش، او با وجود تمامی سختی‌ها و موانع، باز هم به سمت هدفش پیش می‌رود و با عزم راسخ خود، موانع جدیدی را نیز برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: مردی که زبانش تند و گزنده است، با کنایه و طعنه داستانی را تعریف کرد و به نوعی نشان داد که درباره‌ی آن موضوع دوست ندارد نظر مثبت داشته باشد.

هوش مصنوعی: یعنی آنها مانند شما به دستورات رهبری گوش می‌دهند و از آن پیروی می‌کنند.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای مرد، این چه کاری است که انجام می‌دهی؟ این یعنی مردانگی؟ این فقط طاعت و فرمانبرداری نیست، بلکه نشان‌دهنده دیوانگی است.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای آن است که شناخت صحیح از فرمان الهی و انجام آن، می‌تواند به نوعی جنون و شور و شوق در عبادت و بندگی منجر شود. یعنی وقتی فردی به حقیقت و معنا‌ی اصلی فرمان‌ها پی ببرد، ممکن است به شدت مجذوب و مشتاق عبادت و انجام وظایف دینی شود.

هوش مصنوعی: او به جز دیوانه و انسان‌های شاغل چه کسی را دارد؟ در میان جانبازان و افرادی که حال و احوال خوبی دارند چه جایگاهی دارد؟

هوش مصنوعی: هر کسی که به اجرای فرمان مطلق می‌پردازد، حتی اگر تمام چیزهای نادرست را انجام دهد، در حقیقت به حقیقت نزدیک‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر فرمانده و فرمان‌بردار بر اساس حقیقت نباشند، هر دو در اصل وجودشان شک دارند و اگر یقین به اصل وجود نداشته باشند، هیچ‌کدام نمی‌توانند درست عمل کنند.

هوش مصنوعی: خداوند تنها همواره فرمان‌ده است و هیچ‌کس دیگری نیست که بتواند او را فرمان ببرد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که برخلاف فرمان خداوند باشد، از نظر اهل معرفت و دانش، بی‌ارزش و نادرست است.

هوش مصنوعی: لطفاً مرا به این حرف‌های بی‌ارزش مبتلا نکن. راست می‌گویم، بر چهره‌ات لبخند نزن.

هوش مصنوعی: مثل آن صوفی که با نادانی عمل می‌کند، تو هم اگرچه جسورانه رفتار می‌کنی، بر موی بلندت افتخار می‌کنی.

هوش مصنوعی: من در عمق افکارم غرق شده بودم و به طرز شگفت‌انگیزی به سرعت از مسیری عبور می‌کردم.

هوش مصنوعی: دل خدا می‌داند که کجا باید باشد، اما خالی از هر نوع نگرانی و امید نسبت به دنیا است.

هوش مصنوعی: ناگهان چند نفر از افرادی که لباس پشمینه پوشیده بودند، از کنار من که بی‌خبر و غافل بودم، گذشتند.

هوش مصنوعی: در آن حالت که بی‌خبر بودم، هیچ توجهی به آن‌ها نکردم جز اینکه با آن‌ها رو به رو شدم.

هوش مصنوعی: از آنجا که یکی از استادانم صدایم کرد، پیش من آمد و دوباره با من در گفتگو افتاد.

هوش مصنوعی: دنیا را که می‌بینی، ارزش آن بستگی به سه چیز دارد که اولی آنها، نعمت و لطف خداوند است.

هوش مصنوعی: از عدالت پادشاه خبری نیست و دیگر فقط از اراده و تلاشت درویش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: مردم اهل معرفت و فهم عمیق، راهشان از درویشان بهتر است، زیرا شاید در این راه نگاه و درک عمیق‌تری وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر از بالای اسب سلامی به تو دادم، بی‌هیچ تردیدی از این ماجرا آزاد و رها خواهم بود.

هوش مصنوعی: به او گفتم حرف ما را با دقت بشنو و اگر می‌خواهی ماجرا را بررسی کنی، به اصل موضوع توجه کن.

هوش مصنوعی: ای انسان، تو که به خدایی واحد اعتقاد داری، چگونه خود را در کارهایت با او شریک کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: زندگی و دنیا به دلیل وجود خدا و همچنین به سبب حاکمیت پادشاه و همچنین وجود بی‌نوایان، همواره در حال حرکت و تغییر است.

هوش مصنوعی: با خدا همراه باشید، شما و پادشاه، بدون هیچ خطایی.

هوش مصنوعی: هر دو شما، یکی از نوعی دروغگوی بی‌فایده و بی‌محتوا هستید. از خداوند طلب بخشش می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر خود را فقیر و بی‌چیز می‌بینی، ای مسلمان، نام مسلمانیت را به باد نده و بی‌دینی نکن.

هوش مصنوعی: این شخص درویش واقعی نیست که فقط در ظاهر زاهد و ساده زندگی می‌کند، بلکه تمام وجودش پر از خرافات و باورهای نادرست است.

هوش مصنوعی: زمانی که تو فقط مشغول سلام کردن هستی، در واقع خودت را در پس یک خجالت و شهرتی فروبرده‌ای.

هوش مصنوعی: سلامت و خوبی به تو نرسد، فقر و نیاز هرگز نمی‌تواند کوچک‌ترین اثری بر تو بگذارد.

هوش مصنوعی: در این جهان، تو در واقع چه هستی؟ آیا به اندازه یک الاغ هم ارزش داری؟

هوش مصنوعی: تو کیستی که از حق و حقیقت دور شوی؟ جز خداوند، هیچ چیز و کسی دیگری ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی شیخ متوجه شد که باید از کجا فرمان‌برداری کند، سرش را پایین آورد و به عذرخواهی پرداخت.

هوش مصنوعی: هر کسی که کمترین ذره‌ای از چیزی را به دست آورد، راه و روش فهمیدن این راز را نیز پیدا خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر به او بدی کنند و او را به دشنام بزنند، او را بیشتر دوست دارد تا اینکه کسی برایش دعا کند.

هوش مصنوعی: کیفیت پذیرش از جانب آن بزرگوار برای فقیران چگونه خواهد بود، در حالی که آنها هنوز در چنگال خوبی و بدی گرفتارند؟

هوش مصنوعی: اگرچه رنگ آبی و سبز زیباست، اما هر پارچه سبز رنگی دارای ویژگی‌ها و زیبایی‌های خاص خود است.

هوش مصنوعی: بسر و سبز را رها کن و به اعتراضی که نفس من دارد اهمیت نده. اگر می‌خواهد بگوید که من سیاه یا سفید هستم، به آن توجه نکن.

هوش مصنوعی: اگر در ظاهر خود دوگانگی و نفاق به نمایش بگذاری، سرانجام این ماهیت دوگانه به جدایی و فراق منجر خواهد شد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که دل و درون درویش پاک و صاف نشود، نمی‌تواند در مقابل سپاه سلطان با قدرت و استقامت مقابله کند.

هوش مصنوعی: مردی که به کمال رسیده، چگونه می‌تواند به عارف واقعی تبدیل شود در حالی که به شعرهای بی‌معنا و خوش خط بسنده می‌کند؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که فقر وجود دارد و از چیزهای اضافی و بی‌فایده خالی نشده‌ایم، نمی‌توانیم در مورد پذیرفتن یا رد کردن مسائل به نتیجه‌ای برسیم.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به سعادت در دین و دنیای خود، باید اولویت را به کنترل نفس خود بدهیم و آن را در مسیر درست قرار دهیم. باید تمامی وابستگی‌ها و وسوسه‌های دنیوی را کنار گذاشته و به حقیقت وجودی خود توجه کنیم.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به خاطر خودخواهی و تکبر نتوانی زیر پای دیگران بروی، به معنا و ارزش حقیقی نخواهی رسید و نمی‌توانی به عظمت و شکوه فقر و ساده‌زیستی پی ببری.